Na spokojne życie pani Oli

Witam wszystkich serdecznie. Chciałabym bardzo prosić o pomoc i wsparcie dla cudownej pani Oli. Proszę wszystkich o przeczytanie i zapoznanie się z historią, która może wydawać się niewiarygodna, a jednak  jest prawdziwa  i bardzo smutna. Pani Ola to na codzień wesoła i uśmiechnięta 92-letnia "babcia" Całe swoje życie była aktywna zawodowo,w latach 1965-1967 była Mistrzynią Polski w tenisie ziemnym i stołowym, tenis był całym jej życiem.... Z czasem i wiekiem pani Ola zaczęła chorować na nadciśnienie, i inne choroby wieku "starszego" mimo to zawsze była pogodna i uśmiechnięta,nigdy nie skarżyła się na swoje życie... 12 lat temu przypadkowo poznała Pana, który wykorzystał jej ufnosc i chęć pomocy niesienia innym. Pan Piotr, na początku pomagał pani Oli w drobnych zakupach, chodził z nią do urzędów lekarzy, oferował pomoc na każdym kroku, pani Ola z racji tego, że Pan Piotr stracił swoje mieszkanie zaproponowała mu pokój u siebie w zamian za pomoc, do czasu jak nie znajdzie  pracy i mieszkania..., i tak zaczęła się gehenna pani Oli, pan Piotr okazał się nie tylko opiekunem, ale przedewszystkim Katem dla bezbronnej 80-cioletniej kobiety.. 12 lat trwał koszmar w którym pani Ola żyła... Mieszkanie zostało kompletnie zniszczone przez Pana Piotra, tysiące robaków - pluskwy, które dosłownie chodziły po pani Oli, w pewnym sensie uratowały jej życie... W końcu administracja budynku na wniosek mieszkańców "zainteresowała" się tym, co dzieje się w mieszaniu starszej kobiety, to, co zastali  po wejściu do mieszkania nie mogli uwierzyć w to co zobaczyli, warunki były nie do życia... W chwili obecnej pani Ola przebywa w szpitalu pod opieką specjalistów, psychologów, psychiatry, jak i lekarzy intetnistow... Zbiórka pieniężna została założona na pokrycie zadłużonego mieszkania, długów w enea, pokrycia kosztów dezynfekcji mieszkania, zakup nowych mebli, odzieży dla pani Oli, w przyszłości na pokrycie dalszej rehabilitacji i  ewentualnego leczenia, oraz opłat /wynagrodzenia dla całodobowej opiekunki... Pani Ola marzy o tym żeby "dożyć Setki" i z uśmiechem mówi, - "że musi uważać na siebie, żeby nie kipnąć" i tej stówy dożyć.., pomimo ostatnich lat spędzonych w koszmarze powoli odzyskuje  humor, dla całego personelu szpitalnego i oddziału jest Kochaną panią Oleńką.. ❤️ Pomóżmy proszę spełnić Marzenie pani Oli, żeby w spokoju i zdrowiu jeszcze dożyła tej swojej Setki... Wiadomo, że życie pisze swoje scenariusze, i różnie bywa z marzeniami, ale każdy Nowy i Spokojny dzień dla pani Oli po wyjściu ze szpitala do normalności będzie Cudem ❤️