By móc znowu chodzić. Walka z SM

Jestem Aleksandra. Mam 22 lata.

Do tej pory wiodłam całkiem normalne życie młodej matki. "Całkiem normalne" ponieważ nigdy nie należałam do osób super zdrowych i od trzech lat zmagam się ze spastyką nóg.

To był całkiem normalnie zaczynający się dzień myślałam w tamtej chwili że tylko lekko się przeziębiłam ale nigdy nie spodziewałam się że tak to się zakończy... nagle przyszła strasznie wysoka gorączka z godziny na godzinę czułam się coraz gorzej zaczęłam słabnąć... nogi bolały jeszcze gorzej niż zawsze aż w końcu wieczorem zupełnie odmówiły posłuszeństwa... trafiłam do szpitala ale dzień po dniu było coraz gorzej... Nie tylko nogi przestały mi działać doszedł jeszcze straszny ból kręgosłupa ,lekki niedowład prawej ręki, coraz gorszy wzrok. Lekarze długo nie chcieli powiedzieć co mi jest ale w końcu postawili diagnozę : stwardnienie rozsiane... mój świat nagle się zawalił przecież jestem jeszcze taka młoda mam dla kogo żyć...

Od tamtego dnia minął już prawie miesiąc A ja wciąż poruszam się na wózku... spastyka mięśni w prawej nodze jest tak silna że nie daje rady sama normalnie chodzić, ból towarzyszy mi cały czas.

Prosiła bym o wsparcie potrzebuje rehabilitacji, jakiego kolwiek sprzętu w domu by móc też i samej jakoś starać się walczyć...

Chciała bym znowu zacząć normalnie żyć, cieszyć się każdym dniem... Mam malutkie dziecko chciała bym móc znowu złapać go za rękę i prowadzić przez życie... Chciała bym biegać z nim, wygłupiać się, pokazać mu świat...