Pomóż mi pomagać biednym

Kochani...nawet nie podejrzewałam, że przyjdzie tak ciężki czas ..czas ,w którym zatrzyma się cały świat...Jest mi coraz trudniej zapewnić byt starym,niewidomym,kalekim kotom ,które znalazły u nas azyl i ostoję po latach tułaczki i bezdomności, skrzywdzone przez ludzi,skopane, otrute,obdarte z godności często w bardzo ciężkim stanie...to one dostają nowe życie.Ale są też kociaki,które trafiają tylko na chwilę,tylko po to,aby odejść zaopiekowane,przytulone i na chwilę kochane,i to jest dla nich bardzo dużo.

Żadnego z moich kotów los nigdy nie rozpieszczał, mróz i głód kołysały je do snu, zły człowiek kopnął, wybił zęby, poderżnął gardło, wydłubał oko, złamał nogę, próbował otruć, porzucił jako ślepe kocię, wymierzył cios i połamał żebra, zamknął w piwnicy na pewną śmierć głodową... Trzeba mieć zimny głaz zamiast serca, aby fundować kotom taki ból...

Kotami opiekuję się od wielu, wielu lat. Są ważnym elementem mojego życia, jego sensem... Próbuję patrzeć na świat kocimi oczami. Staram się pomagać braciom mniejszym, aby nie zostali ponownie skrzywdzeni, głodni, niekochani i sponiewierani. Opieka nad kotami to żaden wstyd. Wręcz przeciwnie - powód do dumy, gdyż biedne zwierzęta mogą dzięki temu zyskać trochę radości w swym nieraz bardzo krótkim życiu... Chodząc ich ścieżkami, nie trudno natknąć się na kota wymagającego natychmiastowego ratunku... Do domu nie zabieram kotów ładnych, zdrowych, nie.. Zabieram te, które są chore, nie radzą sobie, są kalekie... Bo to dla nich jedyne wybawienie... I na pewno nigdy nie przejdę obojętnie..

Jako opiekunka kotów bezdomnych często spotykam się z przykrymi sytuacjami - wyrzucaniem jedzenia, budek, przykrymi atakami słownymi, obrzuceniem kamieniami...Ale staram się zebrać siły i działać tak, jak mi serce dyktuje, omijając jak ognia okrutnych ludzi, nic i nikt przenigdy nie zmusi mnie, abym zostawiła małych przyjaciół głodnych, samotnych i cierpiących niedolę...

Warto zstąpić do świata tych najbiednieszych, zobaczyć ilu istotom doskwiera głód i zimno, ilu szuka resztek jedzenia w śmietnikach, ilu jako jedyne schronienie ma łyse krzaki czy mokrą piwnicę... Ile kotów traci oczy, rodzi się w brudzie i zimnie, od maleńkości znając chłód, głód i ból...

Moje bezdomniaczki każdego dnia czekają na posiłek, w deszcz czy mróz, nie mogę ich zawieść... Z dokarmianiem wiążą się też sterylizacje i leczenie... Niezależnie, czy domowy, czy bezdomny - każdy zasługuje na miłość i kawałek miejsca w ludzkim sercu... A wyznacznikiem kociego szczęścia nie zawsze jest ilość pieniędzy w portfelu, ale miłość i troska

"Ratując jedno zwierzę, świata nie zmienisz - ale zmieni się świat dla tego zwierzęcia"

Jestem ze Śląska tutaj jest teraz najgorsza sytuacja i nie wiadomo jak będzie dalej...

Mam pod opieką stado kotów kalekich,starych,bez oczu i kończyn mam kalekiego psa ,który jest niewidomy i ciężko chory ma zapadniętą tchawicę potrzebuje codziennych inhalacji i leków ,aby mógł w miarę normalnie żyć,ale ta choroba to jak tykająca bomba,nie wiadomo kiedy wybuchnie jest też morska świnka, która trafiła do mnie jako śmieć,której nikt nie chciał no i są bezdomne koty ulicy,które codziennie czekają na miskę jedzenia

Mam niskie dochody,muszę opłacić czynsz,media,wodę,której jest najwięcej przy tylu kotach trzeba prać i sprzątać,no i zrobić jakieś podstawowe jedzenie dla siebie żeby przeżyć...teraz jest ciężki czas na razie nie mam pracy,koronawirus zmienił nasze życie nie wiadomo na jak długo

Najbardziej martwię się o Nie o biedne zwierzaczki, bo co Im mam powiedzieć?że będzie dobrze???one tak patrzą na mnie i mi ufają

Dlatego błagam Was o pomoc o każdą złotówkę za którą kupię karmę ,leki dla zwierząt i inne niezbędne rzeczy,aby przetrwać ten czas...

Czas który zmienił wszystko...

Dlatego chciałam Wam podziękować  za Wasze serce,bo bez Was nie damy rady...

Podaję mejla oraz nr telefonu  gdyby Ktoś zechciał nam podarować jakąś formę rzeczową typu karma,jedzenie cokolwiek co pomoże nam przetrwać 

Email

[email protected]

Szymura Beata