Pomóż Julii Zobaczyć Swiat

Julia urodziła się w 2013 r. i otrzymała 10 punktów w skali Apgar. Niestety, wszystko zmieniło się  w 20 godzinie życia. Doszło do nagłego zatrzymania akcji serca. Konieczna była szybka reanimacja. Ciężki stan utrzymywał się przez kilka dni. Pojawiła się niewydolność oddechowo-krążeniowa oraz ciężka infekcja. W momencie, gdy wydawało się, że najgorsze minęło, doszło do kolejnej infekcji - sepsy. Julia była w bardzo ciężkim stanie  i dopiero po dwóch miesiącach walki mogła wyjść ze szpitala. Nie możemy wymazać tego zdarzenia z pamięci, ponieważ codziennie widzimy jego skutki. U Julii doszło do anemii, przez co długi czas tylko jadła i spała, a organizm się regenerował. Zatrzymanie serca spowodowało niewielkie niedotlenienie mózgu, dlatego trudno powiedzieć, jak  będzie funkcjonować w przyszłości. Obecnie widać, że rozwój Julki jest mocno spowolniony, gdyż Juleczka juz ma 4 latka a jest na poziomie 2 letniego maluszka. Problem ten się pogłębia, ponieważ Julcia dostrzega tylko światło i tylko bardzo mocne słoneczne. Brakuje jej bardzo ważnego bodźca, którym jest zmysł wzroku. Problem spowodowany jest niedorozwojem nerwu wzrokowego wynikającym z wady genetycznej – Zespołu de Morsiera (SOD). Łączy się z tym także niedorozwój przysadki mózgowej, dlatego organizm Julki produkuje tylko znikome ilości hormonów,które podajemy jej w lekach. Konieczna jest stała kontrola endokrynologiczna: monitorowanie rozwoju i ciągłe zmiany dawek leków. Mimo to pobudzamy oczka do pracy, uczestniczymy w  różnych zajęciach z tyflopedagogami i rehabilitantami, tak aby Julka miała możliwość na dorównanie rówieśnikom i zeby kiedyś mogła funkcjonować sama chociaż w domku,okazuje sie też co wyszło po czasie ze Juleczka nie rosnie jak normalne dziecko i podajemy jej Hormon Wzrostu bo nie rośnie nam:( tak jak powinna Jula na co dzień dużo się bawi i śmieje - to bardzo pogodne dziecko pomimo tego, co wycierpiała, dlatego zbieramy także pieniądze na dalsze kształcenie i rehabilitację w Towarzystwie Opieki nad Ociemniałymi w Laskach, pozdrawia Tata Juleczki