Rehabilitacja syna i transport

Najbardziej bezradna czułam się wtedy, kiedy Olek kilka razy z ogromną siłą uderzał głową o podłogę. Kiedy próbowałam go powstrzymać, był jeszcze bardziej agresywny... Bałam się, że synek zrobi sobie krzywdę. 

Olek był zdrowym dzieckiem. Tak mi się przynajmniej wydawało. Kiedy skończył 18 miesięcy, nagle przestał reagować na cokolwiek. Zamknął się w swoim świecie. To był pierwszy sygnał alarmowy. Potem doszły zachowania agresywne i autoagresywne. Olek bardzo krzyczał. Dziś wiem, że czuł się niezrozumiany, że w ten sposób wyrażał emocje, że za jego zachowaniem stoi autyzm.

Dzięki terapii Olek coraz lepiej rozumie świat. Lepiej się z nami kontaktuje. W tym roku poszedł do normalnego przedszkola, bo chcę, by był wśród rówieśników, by nie czuł, że jest inny. Terapia integracji sensorycznej to jedyna szansa, by uciszyć burzę w głowie mojego synka. Leczenie i sprzęt pochłaniają większość naszego domowego budżetu. Nagle stanęliśmy przed ścianą... Olek robi duże postępy i nie możemy tego zaprzepaścić, ale bez pomocy wszystko pójdzie na marne. Pomocy!

Kasia, mama Olka