Zgaduj zgadula!

Cóż widzimy na tych pięknych zdjęciach? Noooooooo? Tak. Na pewno śnieg. Co? Krzaki? Tak, zechnięte krzaki również. Czy coś jeszcze? Jakieś czarne coś? Pies czy bies, a może diabeł tasmański? Tiaa. Diabeł z Tasmanii w Polsce w środku siarczystych mrozów z temperaturą w nocy -15, a przy gruncie kilka stopni mniej, być może nawet -20? Może. Cuda się zdarzają...

I taki cud się zdarzył!

Diabeł tasmański okazał się być około 5 - 6 miesięcznym mega wyziębionym szczeniakiem. Nazwaliśmy go Zakąsek. Maluch pojawił się na mazowieckiej drodze w okolicach Wigilii 2015. Z dala od ludzkich siedzib znalazł schronienie w rowie przy samej drodze. Zapobiegliwy Zakąsek urządził sobie "przytulne" gniazdko z zeschłych krzaków porastających rów czyli jego żłóbek.

Jak dożył w takich warunkach do 10 stycznia, tylko on wie.

Mały został zauważony przez panią, która już kilkakrotnie prosiła nas o pomoc. Cóż, nie jej wina, że mieszka w okolicach, gdzie często porzuca się zwierzęta. Wracając do Zakąska. Dzieciak 10 stycznia znalazł się pod naszą opieką. Czarna trzęsąca się chudzina, wyziębiona i z wyłysiałymi okularami wokół oczu. Trafił do weterynarza. Została pobrana ze skóry zeskrobina na okoliczność nużycy lub innej choroby skóry.

Zakąsek woła o pomoc!

Zakąsek potrzebuje dobrej karmy dla szczeniaków, wysokoenergetycznej, bogatej w mikroelementy. To psie dziecko nie umie jeszcze bawić się zabawkami, nie wie do czego służą.
Potrzebujemy także, jak zwykle, środków finansowych na diagnostykę malucha i leczenie.

Krew, zeskrobina, leczenie chorej skóry - to wszystko kosztuje :( 
Widocznie byłego właściciela szczeniaka nie było na to stać...

Będziemy bardzo wdzięczni za pomoc dla Zakąska!