Zapobiec bezdomności!

Witam wszystkich serdecznie.

Po raz pierwszy w życiu, zmuszony jestem zwrócić się o pomoc do innych - nieznanych mi osób. Nieznanych, gdyż rodzina i "znajomi" z ponad 15 - sto letni stażem niestety odmówili. Przez ostatnie 16 lat starałem się, aby każdy, kto znajdował się w moim otoczeniu (w tym najbliżsi) mógł cieszyć się pełnią życia. Z powodzeniem prowadziłem działalność gospodarczą, dzięki czemu mogłem zarówno sobie, ale przede wszystkim im zapewnić właściwy standard życia. Niestety dziś jestem w znacząco odmiennej sytuacji. Starając się ratować firmę i zapewnić sobie mimo problemów stałe źródło dochodów, wykorzystałem wszystkie oszczędności, które udało mi się zgromadzić przez ostatnie lata. W styczniu tego roku zostałem już całkowicie sam także pod kątem osobistym. Rodzina (dalsza, bo bliskiej niestety już nie posiadam), znajomi oraz przyjaciele całkowicie się ode mnie odsunęli. Ostatnie dwie kategorie w/w osób powinienem w zasadzie opisać jako "znajomych" i "przyjaciół", gdyż przestali zwracać na mnie uwagę wówczas, kiedy straciłem swoją pozycję (głównie pod kątem finansowym stałem się nieprzydatny, gdyż nie mogłem już tak, jak kiedyś ratować ich z opresji i wspomagać finansowo).

W chwili obecnej jestem w sytuacji, w której z końcem tygodnia zostanę bez dachu nad głową. Zaległość na mieszkaniu (wynajmowanym od 6 lat) jest na tyle duża, że właściciel całkowicie stracił już cierpliwość. Dlatego właśnie zmuszony jestem prosić o pomoc Was - ludzi, których nie znam i, którzy nie znają mnie. Często jednak to właśnie całkowicie obce nam osoby są w stanie pomóc z potrzeby i odruchu serca znacznie szybciej i skuteczniej niż Ci, z którymi łączą nas więzy krwi. Jeśli ktokolwiek z czytających ten tekst zdecyduje się na pomoc mojej osobie - będę dozgonnie wdzięczny choć wiem, że wdzięczności pewnie nie uda mi się okazać bezpośrednio. 

Pozdrawiam wszystkich serdecznie!