Zatrzymajmy dom

Jestem córką wspaniałej kobiety, która staje na głowie każdego dnia żeby przeżyć i zapewnić byt nie tylko mnie, ale też mojemu bratu i niepełnosprawnej siostrze, która potrzebuje ciągłej opieki (dziecięce porażenie mózgowe). To, co się dzieje zawdzięczam mojemu ojcu, który nie myśląc o dobrze swojej rodziny, brał kredyt za kredytem.  Wszystko zaczęło się 10 lat temu. Za każdym razem po powrocie z trasy pił i awanturował się. Baliśmy się zawsze, o co tym razem będzie kłótnia. Wszystko musiało być dopięte na ostatni guzik, a my chodziliśmy jak w zegarku. Ciągły brak szacunku i pretensje. Mama pracowała w jego firmie, spała zwykle po 4 godziny, dbała o dom i o nas. On i tak zawsze mówił, że nic nie robiła. Od stycznia zeszłego roku było jeszcze gorzej, ponieważ mama po długich namowach powiedziała mu, że odchodzi od niego. Niestety zbyt późno postarała się o rozdzielność majątkową. Od rozwodu ojciec unika płacenia rat. Zrobiła to by nas chronić. Wyprowadził się. Wydzwaniał ciągle, nieważne gdzie byliśmy i kiedy. Szpiegował nas, korzystał z podsłuchu. Chciał skrzywdzić mamę.

Utrzymujemy się z: alimentów (których kwota jest o połowę niższa niż wyliczona do utrzymania domu i zakupu leków dla siostry), pielęgnacyjnego mojej siostry oraz pieniędzy z programu 500+. Moja siostra podlega ciągłemu leczeniu, które ma zapobiec napadom padaczki. Mama jeździ z bratem na odczulanie, ponieważ jest alergikiem. Tuż przed świętami dostaliśmy nakaz zapłaty. W ciągu 2 tygodni mamy zebrać 60 000 zł. To tylko jeden z wielu długów ojca. Wraz z innymi to koszt ponad 150 000 zł, a odsetki stale rosną.  Przez to wszystko boję się, że komornik może zabrać nasz dom.

Jedynie w taki sposób może się udać wyjść na prostą i nie stracić wszystkiego, co mamy.Za każdą przelaną złotówkę Dziękujemy z całego serca i będziemy dozgonnie wdzięczni, bo każda nawet najmniejsza pomoc się liczy.