Uratuj mnie człowieku - Fiz

Tak długo szukałem ludzi i pukałem do drzwi.. Tak strasznie długo..Ale drzwi były zamknięte :(( Pierwsze, drugie, dziesiąte. Nie moi ludzie, nie moje drzwi :( Odpędzano mnie jak zarazę , więc szedłem dalej. Coraz mniej widziałem i coraz wolniej szedłem. Powoli otaczała mnie ciemność.

Wiesz jak to jest, gdy widzisz, że dałeś radę dojść do ludzia i masz nadzieję, że weźmie twoje zmęczone ciałko i poszuka pomocy a on wygania cię z ogródka? Ja wiem :((( Myślałem zawsze, że człowieki są fajne..że jak pomruczę, to mnie uratują. Nie ratowali.

A ja czułem, że dzieje się coś bardzo złego, że coś mnie osłabia i że kolejny dom może być tym ostatnim , do którego dam radę dotrzeć. I tak było :( 

I tu drzwi były zamknięte..Położyłem się pod nimi i czekałem. Na pomoc, na cios, na ratunek lub koniec..Nie wiem na co. Ja po prostu nie miałem siły wstać i iść szukać otwartych drzwi. Myślę, że otwarte drzwi to mit..one nie istnieją :( Wszystkie są pozamykane a klucze mają człowieki..

 Czasem widziałem za szybami jakieś koty. Myślicie, że były prawdziwe?? Bo jak to możliwe, że ktoś ma prawdziwego kota a na mnie patrzy z obrzydzeniem??

Na szczęście od tych ostatnich drzwi nie chciano mnie przepędzić. Dano mi jedzonko - pachniało tak pięknie..ale ja już nie miałem siły jeść :(

A potem przyjechały jakieś panie i one..mnie dotknęły - pomimo ropy, śliny i much. Nawet bym zamruczał jakbym miał siłę. Przepędziły muchy i spakowały mnie do bezpiecznej przenoski. 

Taki spokój mnie ogarnął.. I obiecały, że zawalczymy o mnie. A ja nie mogłem uwierzyć, że jeszcze ktoś chce o mnie walczyć <3

Kochani! Fiz znajduje się obecnie w najlepszej gorzowskiej klinice weterynaryjnej i walczy o życie. Pobyt w szpitalu i diagnoza to ogromne koszta, ale nie mogliśmy przejść koło niego obojętnie. Pokażmy mu, że świat jest piękny a drzwi otwarte <3

Każde wsparcie, każda najdrobniejsza kwota ratuje życie. Otwórz drzwi!! <3