Ku pamięci Zoomisia

Witam każdego z osobna. Część z Was zna naszą historię, pozostałych zapraszam do lektury. 20.12.2017 w jednej z polskich hodowli FCI przyszedł na świat Zoomy - siberian husky. W kwietniu 2018 trafił do naszego domu, we Francji. Niecały rok później, po 8 latach związku, doszło do rozstania między mną, a moim narzeczonym. Pod koniec lutego wyprowadziłam się z córką, zostawiając psa pod jego opieką. Nie dał mi wyboru, mówiąc że od strony prawnej to on jest właścicielem i mogę zapomnieć o Zoomym. Minął miesiąc, udało mi się odwiedzić psa, spędziliśmy razem cały dzień. Później po wielu rozmowach mój ex zdecydował się oddać Młodego, gdy tylko wynajmę swoje mieszkanie. Dziś, 9 czerwca, miałam w planach odebrać psa. Jednak on nie doczekał tego dnia. 3 czerwca odszedł za TM. Dostałam maila z informacją, że rano znalazł psa martwego w kałuży pełnej moczu i kału. Myślałam, że to kolejna manipulacja z jego strony, że gdy przyjadę na miejsce, Zoomy przywita mnie merdajac ogonem. Jednak tak sie nie stało. Znalazłam jego sztywne, zimne ciałko na podłodze w dawnym pokoju córki. W tym momencie moje serce rozpadło się na miliony kawałków. Zażądałam wykonania sekcji zwłok, na co mój były partner nie chciał się zgodzić. Po 3 godzinach próśb i tłumaczeń wydał mi ciało, tylko dlatego, że został przyparty do ściany przez właściciela domu. Zawiozlam ciało od razu do weterynarza, następnego dnia otrzymałam wyniki autopsji. Raport nie wykazał niczego poza skrajnym wychudzeniem i zupełnym zanikiem mięśni. Stała wagą Zooma było 24kg, w dniu sekcji ważył zaledwie 14. Żołądek był totalnie pusty, woreczek żółciowy bardzo powiększony. Pies był ponoć karmiony 1 raz dziennie, wieczorami. Gdyby tak było to w żołądku pozostałaby niestrawiona część pokarmu, a woreczek żółciowy nie byłby tak powiększony. Sprawę skierowalam do francuskiej policji, 6 czerwca złożyłam zawiadomienie. Chciałabym wierzyć, że nie doszło do celowego zagłodzenia, jednak fakty mówią same za siebie. Mój były partner nie zrobił mu nawet aktualnych szczepień, o których mu przypominałam i które mówił, że zrobił. Za cała sytuację obwiniam siebie, z dnia na dzień jest coraz gorzej, proste czynności zaczynają sprawiać mi trudności, przed oczami mam tylko mojego uśmiechniętego Niunia biegnącego w moją stronę. Już nigdy nie będzie mi dane wynagrodzić mu moją nieobecność, zostałam z palącą raną w sercu i milionem pytań córki. Odliczała dni do tej niedzieli, a teraz nie może zrozumieć czemu Zoomy nie zamieszka z nami, ja nie potrafię z nią o tym rozmawiać, wpadam w płacz i wychodzę z pokoju. 

Pomysł zbiórki przeszedł mi wcześniej przez myśl, z racji że nie wiem jak potoczy się dalsze postępowanie, znając francuską policję to potrwa to trochę, jeśli okaże się, że zamiotą sprawę pod dywan to będę chciała działać na własną rękę z wynajętym adwokatem. Na chwilę obecną sama autopsja i kremacja wyniosły mnie 255 euro, gdyby nie pomoc bliskich i znajomych nie miałabym za co jej opłacić. 

Co do córki (lat 7), jedna z życzliwych dusz zasugerowała, że najlepszym wyjściem z sytuacji byłoby kupno kolejnego psa. Ciągle to rozważam. Odkąd skończyła 6 miesięcy w naszym domu były psy, głównie na domach tymczasowych. Z każdym miała silną więź, jednak więź z Zoomym była najbardziej wyjątkowa. Nie chcę jej okłamywać, ale powiedzenie prawdy w tym wieku może być zbyt drastyczne. Nowy pies odwróciłby jej uwagę oraz ułatwiłby mi pójście naprzód. Nowy pies-czysta kartka? Po więcej informacji zapraszam na wydarzenie na fb.

Dziękuję wszystkim za okazaną pomoc.