Mieszkanie na starość.

Mam na imię Ania i bardzo potrzebuję Waszej pomocy. Zbieram pieniądze dla mojej mamy na remont mieszkania,  w którym chce zamieszkać. Niestety w tym momencie lokal kompletnie nie nadaje się do użytku. 

     Kiedyś rodzice, brat i ja mieszkaliśmy w niewielkim mieszkaniu na wsi. Żyliśmy skromnie (czasami bardzo skromnie) ale dawaliśmy radę. Ojciec pił i i był okropny dla mamy i dla nas. Mama siedziała cicho przez 30 lat i wszystko znosiła bo ojciec wmówił jej, że jak odejdzie to ani tak sobie nie poradzi. 

Ja kilka lat temu wyszłam za mąż i się wyprowadziłam. 3 lata temu czasie rodzice dostali wypowiedzenie najmu (mieszkali w tym mieszkaniu ponad 20 lat). Szukaliśmy innego lokalu ale w okolicy nic nie znaleźliśmy za kwotę, którą byli by w stanie płacić. Radca prawny podpowiedział, że w naszym  przypadku to właściciel powinien zapewnić rodzicom lokal. Rodzice z racji tego, że nie mieli innej możliwości to płacili czynsz i mieszkali tam nadal. 

W 2016 roku ojciec zmarł. Niedawno brat kupił mieszkanie i je remontuje. Na wiosnę się wyprowadzi. Niestety moja mama nie chce do żadnego z nas przyjść mieszkać. Twierdzi, że nie chce być dla nas ciężarem. 

Kilka dni temu zwolniło się w wiosce niedaleko mieszkanie. Pokój, kuchnia i łazienka. Jakieś niecałe 40m2. Dla samotnej kobiety teoretycznie mieszkanie idealne. Teoretycznie bo poprzedni lokatorzy doprowadzili mieszkanie do ruiny. Dach przecieka i zalał całe mieszkacie. Wszędzie na ścianach jest grzyb, w łazience pozrywane kafle i rozwalony bojler, w pokoju piec kaflowy do rozbiórki i zarwana podłoga, kuchnia nawet nie przypomina kuchni. Inni lokatorzy budynku robią systematycznie naprawy i remonty i ich mieszkania wyglądają zupełnie inaczej.(Właściciel budynku mieszka na drugim końcu Polski. Czynsz jest bardzo niski, więc każdy robi naprawy na własna rękę).

Razem z bratem nie jesteśmy w stanie sami finansowo zrobić remontu, o mamie nie wspominając (ma jakieś 1150 zł renty).

Bardzo Was proszę o chociaż symboliczną wpłatę. Niech moja mama zacznie w końcu żyć swoim życiem, niech w wieku 58 lat zacznie wszystko od nowa. Pozwólmy, żeby sama sobie udowodniła, że sobie poradzi.