Uratuj życie kochanej Vlekje

EDEDIT 2: Vlekje w domu :) Chcę bardzo podziękować każdemu, kto pomógł - nie tylko wpłacając, ale przede wszystkim posyłając dalej zbiórkę. Jesteście wspaniali! Nie sądziłam, że można znaleźć tylu ludzi o tak dobrym sercu, jak Wy :)

Rachunek przekroczył kwotę zbiórki, ale dziękuję za każdą złotówkę, bez takiej kwoty nie miałabym szans uratować Grubci. Czuje się bardzo dobrze, odzyskała wigor i siły, zachowuje się jak koń młodszy o 10 lat, sierść znowu jej się pięknie błyszczy. Może znowu chrupać trawkę. Zbiórkę zamykam z dniem 2.01.2025r. 

EDIT: Vlekje jest już PO OPERACJI w szpitalu. UDAŁO SIĘ!! Guz miał ponad kilogram, był olbrzymi i przyrośnięty do macicy, ale wspaniali chirurdzy sobie poradzili. Na pewno zostanie trochę więcej w szpitalu na rekonwalescencji, bo to była długa i trudna operacja. Proszę, nie zapomnijcie o nas. Na zapłacenie rachunku będzie jeszcze dwa tygodnie mniej więcej. Już teraz DZIĘKUJĘ KAŻDEMU, tyle serca nigdy jeszcze nie dostaliśmy od nikogo :)

Proszę, pomóż naszej Krówce...

W sercu mojej historii jest kochana srokata klacz o imieniu Vlekje, co po holendersku znaczy "Plamka". My nazywamy ją Krówka albo Grubcia, bo jest troszkę puszysta. Ma 17 lat i kiedyś była koniem sportowym, który po kontuzji stał się nikomu nie potrzebny. Przez kilka lat przechodziła z rąk do rąk, była bita aż trafiła do nas - swojej rodziny. Zdążyliśmy wykupić ją przed handlarzami. Z wieloma traumami, zaniedbaną. Bała się podniesienia ręki, patyka, dźwięków, nie pozwalała dotykać uszu, uciekała od jeźdźca pod siodłem.

 Zadbaliśmy o wszystko na miarę naszych skromnych możliwości. Weterynarz, szczepienia, kowal dentysta. Zdiagnozowaliśmy i leczymy astmę (RAO), dbamy o nią na każdym kroku. Dwa razy zachorowała na kolkę - ten drugi raz, w maju, był bardzo poważny, udało się uniknąć ciężkiej operacji tylko dzięki wspaniałej pracy lekarzy w klinice w Ostrawie. Moja córka i ja włożyłyśmy ogrom pracy w to, żeby nie bała się już ludzi i mogła robić to, co kocha - wędrować w tereny i skakać przez przeszkody. Udało się. Już nie boi się ręki, człowieka, wie, że może ją spotkać tylko dobro - głaskanie, opieka i marchewki. Ma dobre i poczciwe serduszko, które nadal lubi sport - jeszcze niedawno startowała razem z moją córką w zawodach. Jest już spokojna i bomboodporna - można wozić na niej dzieci. 

W ostatni dzień października przyszła diagnoza - olbrzymi guz nowotworowy jajnika, wielkości piłki. Bez operacji nie ma szans na przeżycie - umrze w męczarniach. Mamy klinikę, która przyjmie ją na zabieg i termin (16.11.24), ale operacja dla nas jest bardzo kosztowna. Mam jeszcze do spłacenia pięć tysięcy za majową kolkę i naprawdę wyczerpałam już swoje możliwości. 

Proszę, pomóż mi uratować członka naszej rodziny. Jest dla nas Najlepszym Przyjacielem i Terapeutą - każdy zły dzień zamienia się w dobry po przytuleniu się do jej łaciatej sierści i popatrzenia w te wielkie, brązowe oczy. Nie jestem osobą zamożną - nieprawda, że tylko bogaci ludzie posiadają konie. Normalni je po prostu ratują. Ja oddam każdą złotówkę z tego co mam, żeby mogła jeszcze żyć - ma przed sobą jeszcze wiele lat życia. Na świecie jest przecież tyle pysznych niezjedzonych marchewek i tyle pachnącego sianka do schrupania.....

Każda, najmniejsza kwota jest dla niej ratunkiem. Dziękuję każdemu za pomoc i dobre serce.