zaakceptować życie z cukrzycą

Chciałam wszystkim podziękować za to jakie macie dobre serca! W 6 dni udało się zebrać cała kwotę czego się totalnie nie spodziewałam. W ciągu tego czasu dostałam setki przemiłych wiadomości! Dziękuje za każdą wpłatę i udostępnienie! Za każdym razem jak widziałam nową wpłatę byłam mega wzruszona. Słowa nie są w stanie opisać jaka jestem wam wdzięczna… 

Chciałabym szczególnie podziękowań moim znajomym, przyjaciołom i rodzinie. Bez was nie udałoby się tego zrobić! ♥️

Umówiłam się na spotkania z moim psychiatrą i diabetologiem. Razem ustalimy która dokładnie pompę powinnam kupić. Od razu gdy tylko będzie już coś wiadomo dam wam znać!

______

Cześć jestem Pola, mam 22 lata i choruje na cukrzyce typu I od 15 lat, diabulimie, retinopatię cukrzycową i depresje. 

Od około 7 lat mam straszne problemy z dbaniem o cukrzyce. Przez nieprzyjemne sytuacje z rówieśnikami i większa masą ciała zachorowałam na diabulimie i depresje. Diabulimia jest to rodzaj zaburzeń odżywiania u cukrzyków. Polega na tym ze celowo nie podaje się insuliny do posiłków/utrzymuje wysoki poziom cukru we krwi żeby tracić na wadze. Wstydziłam się tego, że jestem chora. Chciałam żyć jak zdrowy nastolatek a doprowadziłam się do takiego stanu że nie mogłam normalnie funkcjonować. Bałam się mierzyć cukier i dawać insulinę. 

Wieczne zmęczenie, tracenie przytomności, wymioty i hospitalizacje. Przez to później dostałam retinopatię cukrzycową. Jest to choroba oczu, która prowadzi do totalnej ślepoty. Przeżyłam już kilkanaście wylewów do obu oczu. Leczę się psychiatrycznie i staram się jak tylko mogę żeby poukładać sobie w głowie że muszę zacząć dokładnie dbać o cukrzyce. Do tego bardzo pomogłaby mi pompa insulinowa, którą ze względu na notorycznie wysokie poziomy cukru nie dostane za darmo, a cena jest zbyt wysoka żebym mogła sobie ją kupić. Wierze, że dzięki niej będzie mi dużo łatwiej opanować cukry.

Nigdy nie sądziłam, że posunę się do tego kroku, ale po namowach pań z sal szpitalnych, znajomych i lekarzy w końcu się przekonałam. Chce w końcu żyć normalnie i nie bać się tej choroby.

Może i nie uda się zebrać całej kwoty, ale każda złotówka to krok bliżej do pompy. Byłabym bardzo wdzięczna za każdą wpłatę!