Rocznik 1922 - GODNA STAROŚĆ

Cześć Wszystkim - jestem Piotr - sąsiad Pana Bolesława. Widywałem Go co kilka dni, jak jedzie rowerem do miasta po zakupy. Krótkie, ciepłe sąsiedzkie rozmowy. Skromnie ubrany, zawsze odpowiada na "Dzień Dobry" z uśmiechem i ukłonem, jak za starych dobrych czasów. A jak starych czasów ? Pan Bolesław - rocznik 1922. 

Kombatant, na szafie czapka ze stopniem podporucznika. Medale, gratulacje, dyplomy. Szedł na Zachód siec teutońskiego barbarzyńcę. Nagroda za to? Wolna Polska. Nagroda dla Pana Bolesława?

Taki pokój - oto nagroda w 98 roku życia.

A to Kuchnia. Brak lodówki, jedzenie przechowuje w pokoju obok. Na lodówkę składamy się dziś, jutro ją kupię i podrzucimy Panu Bolkowi. Nie będzie musiał przechowywać jedzenia w nieogrzewanym pokoju obok, gdzie jest 16 stopni, a wiec nie jest to temperatura do przechowywania żywności. 

Łazienki brak - myje się  w misce, grzejąc wodę w garnku na gazie. 

Mój pomysł to zbiórka pieniędzy na remont pomieszczeń u Pana Bolka. Miniaturowa łazienka z prysznicem i krzesełkiem, mała kuchnia, zakup pralki ( tej też nie ma) , ocieplenie od wewnątrz pomieszczeń, zakup pieca gazowego, aby było ciepło i pan Bolesłąw nie musiał palić w piecu codziennie. Drewno trzeba przynieść, podpalić w piecu, pilnować. Jeden upadek z tym drewnem ze schodów i mamy złamane biodro i koniec... system państwowej służby zdrowia zabije Go w kilkanaście dni. 

Reszta pieniędzy  ze zbiórki na rachunki, żeby Pan Bolesław do końca swoich dni nie musiał płacić za prąd, gaz, podatek od nieruchomości. I na nowe porządne ubrania i buty.

Pomoc socjalna? Za wysokie dochody, 1600. 

RODZINA? Syn po zawale, codziennie przychodzi, pali ojcu w piecu, stara się, dogląda. Reszta ma swoje życia, czasem odmalują pokoje, zapytają, co słychać, odwiedzą. Dziadek był długo uparty i nie chciał pomocy, był twardy i samowystarczalny, chciał żyć po swojemu i do tego przyzwyczaił Rodzinę.  Remont to grubsza kasa. Ciężko Mu było o tym rozmawiać, ale zgodził się na zorganizowanie tej zbiórki przez osobę z nim niespokrewnioną, czyli mnie. 

Teraz, kiedy spływają kolejne datki , Pan Bolek zaczyna myśleć realnie o tym, co faktycznie za te pieniądze można zrobić. Okna wymienić, bo tu coś zawiewa, drzwi, bo się nie domykają, a pies obok bardzo głośno szczeka. Dzwonek do drzwi, żeby było słychać, że ktoś puka. Schody z barierkami, żeby nie spadł, kiedy idzie na podwórko. Ocieplenie części domu, gdzie mieszka, to wszystko staje się powoli realne. 

ZBIÓRKA ? - BĘDĘ TEGO PILNOWAŁ, KAŻDEJ WYDANEJ ZŁOTÓWKI.

 Niczego nie sprzeniewierzę. Jestem radnym tu w naszej Gminie, znacie mnie. Mój dziadek zginął 10 lat przed moim urodzeniem, Pan Bolesław tyle wie, tyle przeszedł, to tak jakby mój niepoznany nigdy Dziadek. 

POMÓŻMY. 

Na przekór bezdusznemu systemowi państwowemu, na przekór hasłom wyborczym, które oferują pomoc, ale przed wyborami. Na przekór własnej naturze, która każe nam trzymać wszystko dla siebie, nie dzielić się, myśleć wyłącznie o sobie i swoich bliskich. 

Wiem, że każdy z Nas liczy pieniądze. Policzcie je teraz dobrze i pomyślcie, ile możecie dać na tą zbiórkę. Pomyślcie, że mamy być może mało czasu. Musimy ZDĄŻYĆ PRZED PANEM BOGIEM. Aby miał godną starość. Wyremontujmy Mu te kilka pomieszczeń, zapewnijmy opłacone rachunki, ciepło, bezpieczeństwo i uśmiech na twarzy do ostatnich dni.