U-DAR - rehabilitacja Mamy

Drodzy przyjaciele, znajomi, nieznajomi i wszyscy dobrego serca💚 chciałyśmy (Dorota i Ewelina) prosić Was o pomoc.                               ❤️❤️❤️

Jesteśmy córkami Elki, której życie wywróciło się do góry nogami w lutym 2021r.💔

Nasza mama doznała poważnego udaru niedokrwiennego lewej półkuli mózgu.

Był to zwykły dzień jak każdy inny, poza jednym małym szczegółem - ciągłym przeczuciem, że coś jest nie tak u jednej z nas.

Po kilkutrotnych nieudanych próbach dodzwonienia się do mamy, w końcu poprosiłyśmy sąsiadkę o pomoc czy może zajrzeć do mamy... No i wtedy zaczął się koszmar.😭

Mama była nieprzytomna, brak jakiekolwiek kontaktu.

W szpitalu okazało się, że był to niestety udar, powiedziano nam, że mama jest w stanie bardzo ciężkim i ciągle śpi. Nawet lekarze nie byli pewni czy się wybudzi.

Z osoby ciągle zabieganej, pracującej i opiekującej się  naszym tatą, który też jest niepełnosprawny - w jednej chwili została osobą leżącą.

Najpierw szpital neurologiczny, a później rehabilitacyjny. Lekarka prowadząca nie dawała mamie szans, że wstanie z łóżka.

Kazała rozważyć  dobry ośrodek . Nigdy nie zgodziłybyśmy się oddać mamy! Mama jest za młoda (53lata) i ma nas, a my mamy ją :)

Dzięki dobrym ludziom, zaczęła się walka o mamy zdrowie, by postawić ją na nogi.

🥰Udało się!🥰

Powoli małymi kroczkami z dnia na dzień są postępy. Dzięki codziennej rehabilitacji z osoby leżącej, przeszła na wózek, a teraz już więcej chodzi o trójnogu. Mama doznała paraliżu prawej strony, ręka całkowicie nie reaguje.

Nie mówi, ma głęboką afazje. Ale jest świadoma i na swój sposób dogadujemy się.

Matka z córkami zawsze znajdzie wspólny język :)😊💚

Wierzymy, że w końcu będziemy mogły porozmawiać, tak jak przed chorobą.🤗

W tamtym roku zabrałyśmy mamę na prywatny turnus rehabilitacyjny trwał     2 tygodnie, który dał wielkie postępy. Mama zaczęła wchodzić po schodach, ćwiczyła chodzenie sama i nabrała wiary, że jest w stanie pokonać przeszkody i wrócić do zdrowia. Tylko potrzebna jest rehabilitacja.

Codziennie ćwiczymy z mamą w domu, ale to nie to samo co daje turnus. Koszty są ogromne. Chciałybyśmy ją w tym roku zabrać na dłuży wyjazd, ale niestety koszt przewyższa nasz budżet. Mamy już w czerwcu zarezerwowany turnus 2 tygodniowy, ale jeśli uda nam się tutaj coś uzbierać, chciałybyśmy go przedłużyć albo wyjechać w późniejszym terminie na kolejny i wykupić dodatkowe godziny na różnych sprzętach. Chcemy dać mamie nadzieję, że jeszcze będzie samodzielna mimo swojej niepełnosprawności.💪😊💪

Mimo wszystko nasza dzielna Elka daje rade, z uśmiechem na twarzy chce się uczyć nowych rzeczy (choć czasem jest bardzo ciężko🥺😪). 

Kochani znajomi i nieznajomi💚. My wierzymy ze dobro wraca✨. Zdajemy sobie sprawę ile jest potrzeb na tym świecie🌏, ale jeśli tutaj zajrzałeś, to jakiś znak 💝🤗 ;) - będziemy Wam wdzięczni za każdą okazałą pomoc🙏. 

❤️Jeśli nie możesz wpłacić to proszę udostępnij❤️

Z wdzięcznością 💚                                    Dorota i Ewelina❤️