Auto przystosowane dla Wojtusia

Jeśli chcesz dowiedzieć się więcej o Wojtusiu zapraszam na jego profil na Facebooku: https://www.facebook.com/profile.php?id=100058158035151

Mój synek urodził się w ciężkiej zamartwicy z 1 punktem w skali Apgar, dzisiaj zmaga się z Mózgowym Porażeniem Dziecięcym Czterokończynowym i padaczką lekooporną, jest całkowicie zależny ode mnie. Chociaż nie mam mocy superbohatera, staram się sama sprostać wyzwaniom jakie stawia przede mną życie. Czasami moje ciało daje mi sygnały, że już za dużo, że wystarczy… Wtedy mobilizuję się jeszcze bardziej i robię co do mnie należy, ba, nawet dwa razy więcej!

Nie odpoczywam nawet jak jestem chora. Od 11 lat dzielę się swoimi rękami, nogami, kręgosłupem, po prostu całą sobą z Wojtkiem. To ja Wojtusia karmię, poję, podaję mu leki, przewijam, myję, masuję, oklepuję. Również wożę na rehabilitację, do lekarza, zabieram na spacery, uczę, bawię się z nim i pokazuję mu świat. Tak bardzo chciałabym go zabrać do ogrodu botanicznego, do zoo, do filharmonii na koncert dla dzieci, odwiedzić z nim rodzinę i znajomych. Niestety często jeździmy tylko tam gdzie jest to absolutnie niezbędne. Nie mam siły po raz kolejny wkładać i wyciągać Wojtka z fotelika samochodowego, do tego dochodzi wkładanie i wyjmowanie ciężkiego wózka z bagażnika. Nie chcę się zamykać z nim w domu, ale za rok/dwa mogę w ogóle nie być w stanie go przesadzić.

Kiedy 8 lat temu terapeuta Wojtusia opowiadał mi o samochodzie przystosowanym do przewożenia osoby niepełnosprawnej na wózku, była to dla mnie abstrakcja. Wojtuś miał 3 lata, a ja bez problemu nosiłam go na rękach i miałam nadzieję, że za parę lat stanie na własnych nogach. Niestety tak się nie stało i do dnia dzisiejszego Wojtek potrzebuje mojej pomocy, przy tym jest 3 razy cięższy i większy, a ja młodsza niestety nie będę.

W tym roku pojawił się w PFRON pilotażowy program S-A-M: “Samodzielność-Aktywność-Mobilność!”, skierowany do osób, które nie potrafią samodzielnie się przemieszczać i przesiadać z wózka do samochodu. Wojtek spełnia wszystkie wymogi i udało nam się dostać dofinansowanie do zakupu nowego auta przystosowanego do przewożenia go w wózku. Po otrzymaniu dofinansowania, sprzedaniu samochodu, którym teraz jeżdżę i wliczając moje oszczędności brakuje mi 35000 zł. Samo przerobienie i dostosowanie auta do przewożenia osoby niepełnosprawnej kosztuje ponad 50000 zł.

Zwracam się do Was z ogromną prośbą o pomoc w zakupie wymarzonego auta. Odkąd złożyłam wniosek, codziennie myślę jak wiele zmieni się w naszym życiu, kiedy będziemy mieć taki samochód. Zdecydowanie łatwiej będzie mi zawieźć Wojtka na rehabilitację i terapię, bez względu na pogodę (Wojtuś boi się wiatru, przy niepogodzie jeszcze trudniej jest mi go posadzić w aucie). Wojtek w końcu będzie przewożony w prawidłowej pozycji, teraz, chociaż ma fotelik przeznaczony dla osoby niepełnosprawnej, siedzi w nim bardzo “poskręcany”, w wózku boczne peloty utrzymują odpowiednie ułożenie ciała. Będę mogła zabrać Wojtusia na wymarzone wycieczki, kontakt z ludźmi i światem nie będzie już okupiony tak wielkim wysiłkiem.

Jestem na ostatniej prostej do lepszego życia, bez ciągłej walki z własnym ciałem. Jeszcze wiele lat będę opiekować się swoim dzieckiem, dlatego już dzisiaj muszę zadbać o swój kręgosłup i kolana. Jeśli możesz, bardzo Cię proszę o wsparcie, by nasze życie się odmieniło. Wierzę, że z Twoją pomocą się uda!