Od śmierci dzieliły go godziny

Są takie miejsca, gdzie świat wielu istot szybko się zaczyna i szybko kończy - w bólu i cierpieniu, pod okiem najtwardszych ludzkich serc. W tym wypadku piekłem okazało się podwórko na polskiej wsi. 

To kociątko jest jednym z 6 z miotu i jedynym, które cudem przeżyło. Żyje tylko matka i ten okruszek - mały, chudy i bez oka. Gdyby pomoc przyszła kolejnego dnia to byłoby za późno... 

Nasza wolontariuszka (mimo dużego oporu otoczenia) postanowiła powalczyć o to kruche życie. Kości kociaka można dokładnie policzyć. Pchły zjadały go żywcem tak bardzo, że woda z kąpieli była czerwona.  Z chorego oka i nosa wypływała ropa. Włos jest czekoladowy z niedożywienia. Smród rozkładającego się ciałka był trudny do wytrzymania. Ten kociak zachowywał się jak kukielka - było mu już tak bardzo wszystko jedno. Od środka zjadały go robaki - glisty dłuższe niż jego małe ciałko. Przez pierwsze godziny z trwoga obserwowaliśmy, czy kociak wciąż oddycha.

Po pierwszych dwóch dniach niepewności  kotek się ożywił. Zaczął jeść i się przytulać. Testy na panleukopenie są negatywne, a katar powoli ustępuje. Jest o kogo walczyć i Dominika robi to całą sobą. Wstaje w nocy i karmi kociaka co 3 godziny, sprawnie kropi oczy i pilnuje, aby maluch się nie wyziębiał. Trzeba przyznać, że Młody przestawił jej plan dnia na długi czas. 

Kociaka czeka duża diagnostyka - na pierwszy ogień wizyta u okulisty i zapewne zabieg usunięcia pozostałości gałki ocznej. Czekaja go badania krwi, kału, testy na choroby zakaźne, a jak wyzdrowieje -szczepienia. Kotek potrzebuje też dobrej jakościowo karmy, aby szybko doszedł do siebie. 

Potrzebujemy pieniędzy,aby pokryć leczenia kocurka. To kolejny kot na pokładzie fundacji, którego być nie powinno. Nie mamy pieniędzy na kolejne zwierzęta, chwilami nie mamy ich na te, które są pod opieką.  Ale ten kot jest i musimy zrobić wszystko, co w naszej mocy, aby ta historia miała szczęśliwy ciąg dalszy. Błagam, pomożcie!