Rehabilitacja Marii

Jestem mamą 16-letniej Marii i 13-letniej Sofii.

Ponad dwa lata temu przyjechałam z córkami do Polski by uciec przed wojną w naszym kraju. Jako obcokrajowcom było nam ciężko,bez przyjaciół i rodziny. W Polsce podjęłam pracę a dziewczyny edukację.

Rodzinny festyn w miejscowości Wierzchowo na rozpoczęcie wakacji miał dla Marii tragiczne skutki. Po potrąceniu przez pijanego motocyklistę Mariia przez wiele tygodni walczyła o życie. Nie dawano jej wielkich szans na powrót do życia. Mariia doznała urazu mózgu, złamania żuchwy oraz obicia płuc. Ze szpitala w Chojnicach w stanie ciężkim została przetransportowana na oddział intensywnej terapii szpitala w Gdańsku, skąd po siedmiu tygodniach trafiła do Warszawskiej Kliniki Budzik dla Dzieci Los dał nam szansę.       Przez rok ciężkiej pracy, rehabilitacji, ćwiczeń, operacji, bólu i łez udało się Marii stanąć na nogi. 25 lipca 2024r. Mariia została uznana za 122 osobę WYBUDZONĄ w Budziku. To ogromna radość dla naszej rodziny.

Rok pobytu pokazał jak wielu ludziom nasz los nie jest obcy. Mariia chodzi samodzielnie, uczy się mówić, jeść i wykonywać codzienne czynności życiowe.

W powrocie do pełnej sprawności niezbędna dla Marii jest długotrwała i kosztowna rehabilitacja na którą mnie nie stać.

Każda pomoc jest dla Marii na wagę złota. Sama z dwójką dzieci nie jestem w stanie zapewnić odpowiednich środków pieniężnych na rehabilitację oraz zajęcia neurologopedyczne. Wszystkich ludzi dobrej woli proszę o wsparcie.

Wszystkie przekazane środki zostaną spożytkowane na zajęcia, turnusy rehabilitacyjne, zajęcia z logopedą oraz sprzęt niezbędny do rehabilitacji Marii.

Byliśmy dla Was obcy a przyjęliście Nas jak swoich. Nie ma słów jakimi matka może wyrazić wdzięczność za zdrowie dziecka.

Wszystkim Wam serdecznie Dziękujemy ❤️