Aby znów uwierzyć w siebie

Cześć. 

Jestem młodą dziewczyną, która walczy nieprzerwanie od kilku lat z trądzikiem o swoją twarz. Jest to dla mnie na tyle poważny problem, że postanowiłam poprosić o jakąkolwiek pomoc w usunięciu tego, co pozostawił na mojej twarzy, jak i tego co pozostawił na mojej psychice. Przepisywano mi różnorodne leki, maści, diety, terapie, które niestety w żaden sposób nie zatrzymały tego horroru. Bardzo mnie załamało to, kiedy doktor powiedział, że terapia, którą kończę, jest ostatnią deską ratunku, ryzykowna terapia izotretynoinowa. Niestety, przegrałam tę całą walkę, która bardzo obciążała mnie i moich rodziców kosztami. Nie są to tanie leki. Nie są one również bezpieczne dla zdrowia, gdy tak jak w moim przypadku trzeba było je zażywać miesiącami, nawet latami. Miałam najgorszy stopień trądziku, torbielowaty, po którym zostało mi sporo blizn. Jeden guz trzeba było usuwać w szpitalu chirurgicznie, oczywiście została po nim kolejna blizna - krecha pod okiem. Dzisiaj trądzik jest mniejszy, ale nadal jest. Bardziej ubolewam nad tym, jak zdeformowało to wszystko moją cerę. To są po prostu wyryte dołki w twarzy i liczne przebarwienia. Dla niektórych to może się wydawać błache i normalne. Jednak to co młody człowiek doświadcza mając taki problem przeradza się w koszmar, który nęka na każdym kroku. Wiele razy upadłam, nie mając już siły na to wszystko, i wylewałam morze łez. Dzisiaj nie potrafię o sobie powiedzieć, że jestem ładna. Nie umiem zaakceptować tego wszystkiego. Wstydzę się, gdy podczas rozmowy ktoś na mnie patrzy. Uciekam wzrokiem i bardzo się krępuję. Próbowałam, ale to mnie przerasta. Każda młoda dziewczyna chce być jak najładniejsza. Ja chciałabym tylko zaakceptować to, co widzę w lustrze bez żadnych makijaży. Usunięcie blizn niestety jest kosztownym zabiegiem, na który mnie nie stać, ponieważ nie jest to mój jedyny problem. Chcę po prostu zacząć żyć, cieszyć się, i bez lęku wychodzić do ludzi. 

Dziękuję z całego serca za każdą pomoc.