Ostra białaczka- twardzina

Mam na imię Agata. Mam 28 lat.  Wszyscy którzy mnie znają wiedzą, że zawsze jestem uśmiechniętą, pełną radości i energiczną dziewczyną.

Niestety wszystko zmieniło się  w 2015 roku, kiedy dowiedziałam się, że choruję na ostrą białaczkę limfoblastyczną dwuliniową. Przeszłam kilka cykli chemioterapii. Mój organizm w tamtym momencie był bardzo wyniszczony, czego skutki odczuwam do dziś, ale byłam bardzo szczęśliwa że nadal żyję,że mogę walczyć dla siebie i  rodziny, która cały czas mnie bardzo wspierała. 

Dosyć szybko znalazł się dawca W maju 2016 roku przeszłam przeszczep szpiku. Myślałam że będzie to już ostatni etap leczenia i wszystko wróci do normy. Tak się niestety nie stało.

Na początku ciągłe nawracające infekcje wirusowe , sztywnienie stawów, co w konsekwencji okazało się poważnym powikłaniem: twardzina ograniczona. Jest to choroba autoimmunologiczna objawiająca się tym że układ odpornościowy zwraca się sam  przeciw sobie. Stan zapalny powoduje nadmierną produkcję tkanki włóknistej.  Twardzina linijna objawia się jako linijne smugi na rękach, nogach, tułowiu. Schorzenie obejmuje tkankę podskórną, w tym mięśnie , powięzi. Od września 2018 jestem poddawana zabiegom fotoforezy pozaustrojowej. Jednak żeby osiągnąć satysfakcjonujący efekt potrzebuję codziennej rehabilitacji w postaci masaży tkanek głębokich i powięzi oraz zabiegów usprawniających zakres ruchomości stawów, ciągłej suplementacji oraz przyjmowania stałych leków.

Na ten moment chcę zawalczyć o siebie, o swoją przyszłość. Przed chorobą pracowałam jako asystentka stomatologiczna. Pomagałam lekarzowi w trudnych i skomplikowanych zabiegach. Ale nie tylko. Oprócz wsparcia medycznego, zawsze ofiarowałam Pacjentom wsparcie psychiczne. Trudne sytuacje rozbrajałam uśmiechem i żartem.

Bardzo lubię swoją pracę i chciałabym nadal móc ją wykonywać w 100%. Aby to mogło się zadziać, muszę być w pełni zdrowa fizycznie i psychicznie. Tylko będąc w pełni zdrowa mogę pomagać Pacjentom, wspierać ich i być dla nich oparciem.

Na ten moment nie mam już żadnych możliwości finansowych aby walczyć, a żyć mam dla kogo.

Chcę się śmiać i cieszyć życiem, ale tym razem potrzebuję Waszej pomocy.

Liczy się każda kwota choćby ta najmniejsza. Miesięczny koszt leczenie oscyluje w kwocie ok. 2000 zł.

Za każdą pomoc z całego mojego serca bardzo dziękuje.