Ile dasz,Tyle masz,Dobro powraca

Witam was serdecznie moi drodzy.

Mam na imię Krzysiek i wraz z siostrą Aldoną Świerczyńską postanowiliśmy założyć zbiórkę , dla naszej sąsiadki Agnieszki Sadłowskiej , Mamy Emilki , która chodziła do jednej klasy z córka siostry. 

Pieniążki , które chcemy zebrać bedą przeznaczone na walkę z Płaskonabłonkowym rakiem Płuc , którego wykryto u Agnieszki. z , która jesteśmy juz po rozmowie i z wielką nadzieją na pomyślność zbiórki zgodziła sie na utworzenie jej przez nas.

Potrzeba pomocy jest tym silniejsza , że kiedy to siostra była w potrzebie pomocy ( paraliż po odkleszczowej Boleriozie ) to Agnieszka wiedząc w jakiej siostra jest sytuacji bardzo angażowała się w wypełnienie czasu Dziecka Aldony by choć na chwile mogło oderwać sie od wszystkiego.

Siostrze udało sie z tego wszystkiego wyjsć , teraz walczymy o to samo dla Agnieszki !!

Poniżej zamieszczam oryginalna treść prośby o wsparcie napisany przez samą Agnieszkę 

Anioły, przyjaciele i ludzie dobrej woli… Dziś przyszedł czas, by kolejny raz prosić Was o pomoc.
 
W tamtym roku zdiagnozowano u mnie złośliwego płaskonabłonkowego raka płuc z przerzutami do węzłów chłonnych. Guz miał wielkość 10cm. Rokowania były smutne.... Lekarz powiedział, żebym poukładała sobie wszystkie swoje sprawy. Ale ja pomyślałam: „każdy z nas jest inny, nie poddam się tak łatwo! Mam trójkę cudownych dzieci, kocham ludzi, kocham życie.”
Przeszłam leczenie chemioterapią, później połączono mi chemioterapię z radioterapią, bo remisja była bardzo duża. Pomiędzy tym wspomagałam się wlewami dożylnymi z witaminy C, transferem factor plus, dietą specjalistyczną, itd.
Oprócz tego ogromne wsparcie otrzymałam od Was, moje Anioły! To dzięki Wam miałam i mam siłę, motywację oraz radość w sercu. Codziennie otulacie mnie swoimi skrzydłami. Raz jeszcze dziękuję za wasze  ciepłe serca, za modlitwy, tzw. gorącą linię i wycieczki do szpitala.
Dziękuję tez za dotychczasowe wsparcie finansowe, bez którego moja walka byłaby wręcz niemożliwa. Całe Zycie powtarzałam: „Ile dasz, tyle masz – dobro powraca!” Dobro wraca właśnie do mnie – prosto od Was!
Pod koniec leczenia troszkę osłabłam. Przetaczania krwi, dożylne jedzenie, morfina, sterydy…. Ale dałam radę!!
Leczenie na raka płuc zakończyłam w marcu tego roku. Później wyczekiwana tomografia, badanie PETA i jest – sukces! Płuca poniszczone przez leczenie, ale zmian nawrotowych nie widać!
…………………………………………………………………………………………………………………………………………………………….
Ale niestety, okazuje się, że jest rak złośliwy piersi, dwa zupełnie różne nowotwory… Nie ukrywam – smutek się pojawił. Ale i tym razem pomyślałam – tę walkę tez wygram! Obecnie jestem po amputacji piersi. Kolejne badanie i okazuje się, że są przerzuty do węzłów pachowych - kolejna operacja. Kolejne badanie, tym razem kontrolne płuc i kolejne złe wieści. Przerzuty do kości L
Lekarze rozkładają ręce i zastanawiają się co dalej..... 16.10.2017r. wykonują ponownie badanie PETA.., które potwierdza już liczne przerzuty do kości oraz wznowienie raka płuc.
Przede mną kolejny ciężki okres – znów chemia, radioterapia…??????
Pojawiły się nowe szanse leczenia raka, jednak poza granicami naszego kraju.  Pierwsza to  badanie Molekularnego Profilowania nowotworu w Stanach Zjednoczonych w Cabell Huntington. Wyniki uzyskane w tym badaniu mogą znacząco pomóc  przy ustalaniu najbardziej skutecznego leczenia przeciwnowotworowego. Dzięki Wam drodzy przyjaciele z tej szansy skorzystałam i oczekuję na wyniki. Druga szansa to możliwość leczenia komórkami macierzystymi  lub immunoterapia w Zurychu w Szwajcarii. Koszt leczenia, jak sami chyba wiecie......ogromny.
W Polsce,  leczenie powoli się wyczerpuje… a ja czasu mam coraz mniej.  Walczę od ponad roku,wszystkimi dostępnymi sposobami. Moja najbliższa rodzina, przyjaciele itd., zrobili co mogli aby mi pomóc, ale niestety możliwości się nasze wyczerpały.
Stąd moja prośba do Was o wsparcie finansowe. Koszty leczenia, konsultacji są bardzo wysokie.  Bez waszej pomocy  moje szanse maleją z dnia na dzień.
Chcę mieć szansę swoją radością, uśmiechem móc pomagać innym, dawać siebie jak najwięcej tylko potrafię. A przede wszystkim być dla moich dzieci jak najdłużej !!!– one są dla mnie wszystkim, są miłością i szczęściem, są częścią mnie samej.
Oddaję swoje życie Jezusowi i wiem, że mój czas jeszcze się nie skończył. Z całego serca bardzo dziękuję za każde wsparcie.