Mój Bezik

Chciałam wam przedstawić Bezika.Jest działkową przybłędą. Pojawił się na początku sierpnia. Był bardzo nie ufny, miauczący i bał się ludzi. Nie podchodził nawet do jedzenia gdy byliśmy zbyt blisko. Udało mi się go pogłaskać podstępem dopiero po 2 tygodniach. Spodobało mu się. Na początku myśleliśmy że to dziewczynka i dostała imię Beza. Dopiero dużo później po wizycie u weterynarza okazało się że Beza to Bezik i że jest młodszy niż myśleliśmy. Aktualnie ma około 5-6 miesięcy. Jest niesamowitym kotem. Jego mądre spojrzenie całkowicie powala. Uwielbia ganiać za piłką, grać w badmintona, chodzić po drzewach, przybiega na wołanie, chodzi na smyczy, ale tylko wtedy kiedy idę pierwsza i go wołam. Tak wspaniałego kota jeszcze nie miałam, mimo iż na początku z mojego łóżka zrobił sobie kuwetę. No cóż, jak się kocha to się wybacza. Ostatnio jednak czarne chmury zebrały się nad nami. Kociak przestał jeść, zrobił się smętny, markotny, schudł, iskierki w jego oczach zgasły. Dopadła go straszna choroba - FIP. To drugi FIP w naszej rodzinie. Ten pierwszy dopadł Malagę, którą za pewne niektórzy już znają. Malaga była diagnozowana długo, wirus zaatakował układ nerwowy i kotka nie mogła normalnie się poruszać. Leczymy ją już 60 dni i nadal nie odzyskała całkowicie sprawności. Kiedy okazało się że Bezikowi gromadzi się płyn w brzuszku, nie czekałam. Malaga musiała podzielić się z nim swoim lekiem. Efekty leczenia były widoczne w ciągu tygodnia. I być może wszystko było by sielanką gdyby nie to, że zakup leków przekracza wszelki możliwości finansowe i zdrowego rozsądku. Każdy lekarz mówi - eutanazja. Ale jak można uśmiercić tak cudowne istoty kiedy jest lek i przynosi efekty? Mieliśmy ogromne obawy czy podołamy rozpoczynając leczenie Malagi. Teraz wiemy, że na leczenie 2 kotów nie mamy szans bez wsparcia i pomocy. Nie potrafimy spojrzeć im w oczy i powiedzieć „Ty będziesz żyć, a ciebie leczyć nie będziemy”