On nie umrze, prawda?

Pamiętacie Państwo naszego Bielika, którego życie nie oszczędzało? 

Przypominamy:

"Kiedy pierwszy właściciel trafił do więzienia, Bielikiem zajął się jego syn. Młody, dzielny człowiek, jednak życie zmusiło go do wyjazdu za chlebem, a tam gdzie obecnie przebywa nie ma mowy o możliwości zamieszkania z psem. Bielikiem zajmuje się dwoje znajomych, którzy odwiedzają go dwa razy dziennie by nakarmić i wyprowadzić. Przez pozostały czas psina przebywa sama w domu. Nie rozumie co się dzieje, bardzo łaknie kontaktu z człowiekiem, z dnia na dzień smutnieje"

Udało się nam znaleźć mu dom. Najlepszy z możliwych u kochającej Pani Ewy. Pani Ewa otoczyła Bielika troskliwą opieką miłością i dała mu dom z marzeń, dom na zawsze. Od miesięcy dostajemy zdjęcia, filmiki i opowieści. Wiemy, że lepiej trafić nie mógł. Ale szczęście, nie może trwać wiecznie, prawda?

Diagnoza: Widoczna zmiana organiczna okolicy prącia. Zmiana szybko się powiększa. Pani Ewa zadzwoniła do nas z płaczem. Diagnoza nieszczęśliwie zbiegła się z pogrzebem bliskiej osoby, a tym samym ze sporym wydatkiem. Jak pomóc? Ponad 10 zwierząt pod opieką, ledwo łączymy końcem. Konto świeci pustkami, ale nie poddamy się! Bielik i Pani Ewa zasługują na tę walkę!

Dlatego z całego serca proszę Państwa o pomoc w opłaceniu operacji, badań i sanacji. Przed Bielikiem jeszcze wiele lat życia w cudownym domu u boku kochających ludzi. Zanim trafił do swojego raju na ziemi, przeszedł długą drogę cierpienia, osamotnienia, tęsknoty... Nie pozwólmy by choroba przerwała to, co dostał od losu- nowe życie. Piękne życie...

Nazywam się Karolina, jestem wolontariuszką schroniska dla bezdomnych zwierząt w Józefowie, założycielką ruchu wolontariuszy Animalis, najszczęśliwszą posiadaczką 3 adoptowanych psiaków i wierzę, że możemy uczynić ten świat odrobinę lepszym. Za okazaną pomoc dziękuję Ci kimkolwiek jesteś Dobry Człowieku!  

Tu więcej o Bieliku i jego historii: https://www.facebook.com/pg/Fundacja.Animalis/photos/?tab=album&album_id=2054897184833562

"Nasze życie warte jest tyle, ile dobrego zrobiliśmy dla innych. Warte jest tyle, ile dostało uśmiechów, okrzyków szczęścia, zamerdań ogonem, wymruczanych piosenek i uratowanych nawet malutkich, tycich żyć" Dorota Sumińska