Daleka droga do domu

To nie będzie kolejny epic ride.

Tym razem nie zależy mi na uzyskaniu maksymalnego przewyższenia, zaliczeniu ultra dystansu, pokonaniu swoich słabości, bla bla bla...

Chcę jedynie wyruszyć w drogę do domu.

Potrzebuję jednak pomocy dobrych ludzi, którzy mi tę drogę wskażą i pozwolą postawić na niej pierwszy krok. Reszta będzie zależała od moich nóg i głowy, bo to ona prowadzi mnie we właściwym kierunku.

Abym mógł wyruszyć w ową podróż potrzebuję jeszcze dwóch bardziej przyziemnych rzeczy: sprzętu oraz budżetu. Licznik mojego roweru pokazuje, że już dwa razy okrążył on świat. I na więcej nie starczy mu sił. Mój nowy kompan podróży będzie miał na imię gravel. Jednak nie ma jeszcze nazwiska (marki).

Niestety przyszło nam żyć w takich dziwnych czasach, że bez tych kilku papierków i metalowych żetonów w kieszeni, ciężko cokolwiek rozpocząć i dokądkolwiek dojść. Jednak są to również czasy, w których potrafimy się jednoczyć i wspierać w potrzebie intensywniej, niż kiedykolwiek dotąd. Dlatego nie ukrywam, że bardzo liczę na waszą pomoc. To wy będziecie budowniczymi drogi, na której chcę stawiać kroki prowadzące mnie w kierunku domu.

Każdy dzień zamierzam opisywać fotograficznie i słownie tak, aby całość złożyła się w ilustrowany pamiętnik podróży. Ile będzie miał stron? Czas pokaże.

Gdzie będę spał? Pod własnym dachem (namiotu), który będę wiózł ze sobą lub pod dachem ludzi, którzy mnie przygarną na noc.

Czy starczy mi sił? Martwiłbym się o to, gdybym startował w wyścigu. Ci którzy mnie znają wiedzą, że wolę jechać swoim tempem.

Od domu w prostej linii dzieli mnie ok 4000km. Jednak nie będzie to prosta (i łatwa) droga. Stąd też cel swój szacuję na trochę więcej.