Drapcia pogryziona przez wilka

Wilk kontra labrador w dodatku łańcuchowy. Wynik tego starcia był oczywisty…

Jakie szanse ma pies zaatakowany przez wilka? Powiesz, że średnie, ale przecież zawsze może uciec, a przynajmniej próbować. A jakie szanse ma łańcuchowy pies zaatakowany przez wilka? … Otóż to … Takie właśnie miała Drapcia, milusińska, łagodna labradorka, mieszkająca w przydomowej budzie, do której przywiązana była łańcuchem. Ot, takie podwórkowe security. Niestety „security” okazało się marnej klasy. Nie tylko nie ostrzegło przed wilkiem, ale w dodatku nie dało sobie z nim rady.

Była już noc, gdy na teren pewnej posesji w okolicach Sanoka wdarł się wilk. Zobaczywszy psa od razu rzucił się na niego. Może gdyby był dzień, a pies nie był przykuty łańcuchem do budy, miałby szanse uciec. Niestety w tym przypadku scenariusz był inny. W dodatku właścicielka ujrzawszy przez okno, co dzieje się na jej podwórku nie zamierzała interweniować. Nie wykonała żadnego ruchu nawet wówczas, gdy pies wręcz cudem zerwał łańcuch i pędem wbiegł na taras, wierząc, że jego kochana pani otworzy drzwi. No cóż, życie lubi zaskakiwać, ludzie, nawet najbliżsi, także. Na szczęście widząc obrażenia psa właścicielka zareagowała prawidłowo i godzinę później była już z nim w lecznicy. Okazało się jednak, że nie przybyła tu w celu leczenia go, lecz po to, by go … uśpić. Pech chciał, że weterynarz nie zgodził się na eutanazję, a w miejsce tego zaproponował zrzeczenie się praw do Drapci, na co pani z ulgą przystała. I tak oto z łańcuchowego psa Drapcia stała się pacjentką kliniki, najpierw w Sanoku, a później w Nowym Sączu, gdzie otoczono ją specjalistyczną opieką.

Dziś labradorka dochodzi już do siebie. Jej życiu nie zagraża niebezpieczeństwo, a rany powoli się goją, choć nie wszystkie. Kilka było na tyle głębokich, że można było zastosować jedynie szwy zbliżające, których zadaniem jest zachowanie wilgotności wewnątrz rany jednocześnie umożliwiając dostęp powietrza i preparatów do wnętrza. Sunia jeszcze kilka najbliższych dni będzie musiała spędzić w klinice. Na całkowite zagojenie się ran trzeba będzie jeszcze długo czekać, ale najważniejsze, że niemal pewny jest jej powrót do pełni zdrowia i sił, a na ciele zostanie tylko kilka blizn.

Chcielibyśmy poprosić Was o pomoc w pokryciu kosztów leczenia Drapci. W związku z tym, że jej właścicielka od razu zrzekła się praw do niej, a dobrzy ludzie, których na szczęście jeszcze nie brakuje, zawiadomili nas i poprosili o pomoc, koszty leczenia labradorki spadły właśnie na nas. My zaś nie jesteśmy w stanie zapłacić całej kwoty, bo po prostu jej nie mamy. Pomóżcie nam, prosimy.

Tak wcześniej sunia wyglądała:

Kwota zbiórki jest wstępnie szacowana. Po otrzymaniu faktur za leczenie będzie skorygowana. 

Więcej: http://adopcje.labradory.org/drapcia/