Dogowe koło ratunkowe

Gdy przyjmowaliśmy w lutym pod opiekę Stowarzyszenia Dogi Adopcje Molę (jako czwartą w jednym tygodniu) powiedziałyśmy sobie ze to ostatni dog, którego możemy wziąć i do czasu, aż adopcje jakoś nie ruszą musimy nauczyć się mówić najgorsze zdanie z możliwych – "przepraszam ale nie możemy pomóc" i potem bić się z myślami po nocach.
 Bo co jeśli nie będzie wystarczająco dużo darowizn, co jeśli przestanie działać nasz bazarek? Żyjemy niemal z miesiąca na miesiąc, mamy zobowiązania wobec hoteli, psy w domach tymczasowych tez muszą jeść i być leczone. Przecież nie możemy nagle powiedzieć – sorry, świnka skarbonka pusta.

 Adopcje stoją jak wmurowane. Chyba pędząca inflacja spowodowała, że mniej ochoczo ludzie myślą o psie, który jak nic się nie dzieje kosztuje w wersji ekonomicznej 500 zł miesięcznie a jak się dzieje (a niestety często się dzieje) to kosztuje tysiące.
Do tego wojna w Ukrainie, która pokazuje jak ciężko jest mieć wielkiego psa.

I pojawiła się Milka, kulejąca sunia w schronisku. I tyle wyszło z naszego „nie”. Umawiamy wizytę u ortopedy i modlimy się by kulawizna nie była spowodowana niczym strasznym.
 
 Wiemy i doskonale rozumiemy, bo i same bierzemy w tym udział, że cała uwaga teraz skierowana jest na pomoc uchodźcom. Będziemy jednak wdzięczne ogromnie za przekierowanie odrobiny wsparcia w stronę naszych podopiecznych, byśmy nie utonęły.

Mamy obecnie na utrzymaniu 13 dogów, z czego niestety kilka, które już na zawsze pozostaną pod naszą opieką. W ostatnim miesiącu przyjęliśmy aż 4 dogi  - czegoś takiego jeszcze w naszej 13 letniej działalności nie odnotowaliśmy.
To już granica granic naszych możliwości. Kolejnego psa nie będziemy mogli wziąć pod opiekę, a uwierzcie ze powiedzenie NIE to ogromne wyrzuty sumienia, bo oznacza skazanie doga na nieznany los. Na kilka dogów, nawet tych bez szans na dom, starszych i chorych jesteśmy w stanie zarobić bazarkami, które prowadzone są non stop, na kilkanaście psów obecnie już niestety nie. Osiągnęliśmy dno. Do 1% jeszcze kilka miesięcy ale w przypadku naszej małej, skoncentrowanej na jednej rasie organizacji to są wpływy pozwalające złapać oddech na jakieś dwa miesiące. Nigdy nie oszczędzaliśmy na zdrowiu naszych podopiecznych. Karmimy karmami ze średniej półki (takimi jakimi co najmniej powinien karmić psa nowy dom), albo też tam gdzie to konieczne droższymi weterynaryjnymi albo nie wywołującymi alergii, wykonujemy badania diagnostyczne, leczymy z pełnym zaangażowaniem konsultując poważne problemy u weterynarzy specjalistów w swej dziedzinie, przed kastracją zawsze robimy echo serca i pełne badanie krwi. A za moment nie będziemy mieć jak tego robić :( Wszyscy widzimy co się dzieje z cenami karm oraz jak bardzo skoczyły ceny usług weterynaryjnych, a to jak się spodziewamy nie koniec podwyżek.
Prosimy Was o pomoc. Liczymy że średni koszt utrzymania jednego adopcyjnego doga to 1.200 zł miesięcznie. Łatwo licząc potrzebujemy ok. 15 tysięcy miesięcznie na utrzymanie wszystkich podopiecznych.
 Zakładamy zbiórkę na miesięczne przeżycie chociaż wiemy, że zebranie takich środków obecnie to jakiś kosmos. Liczymy jednak ze Wasze wsparcie wraz ze środkami które pozyskujemy z bazarku pomoże zabezpieczyć kilka najbliższych miesięcy i ze dogów zacznie w końcu ubywać, chociaż ostatnie tygodnie są w tej kwestii złym prorokiem.