Uratujmy dom Gabrysia

Witam wszystkich,

Nigdy nie sądziłam, że odwiedzę ten portal jako potrzebująca, ale jak widać, nikt nie zna scenariusza jakie pisze nam życie. Zakładam tą zbiórkę, ponieważ ja i moja rodzina potrzebujemy pomocy. 

Razem z mężem i naszym małym synkiem Gabrielem mieszkamy w starym domu moich rodziców. Dom jak widać, wymaga ogromu pracy i gruntownego remontu. Lecz nie o to chodzi w tej zbiórce. 

Wszystko zaczęło się kilka lat temu, gdy moja mama zostawiła nas i naszą rodzinę. Jak się później okazało, to była dopiero pierwsza kłoda, jaką życie rzuciło nam pod nogi. Podnieśliśmy się po tym, przełknęliśmy ból i żal. Lecz później okazało się, że po owym odejściu, mama narobiła długów i przez nie komornik wszedł na dom, w którym mieszkamy. Mimo, że moja mama nie jest już właścicielką domu, to gdy miała orzeczone długi, nią była. Razem z mężem próbowaliśmy już chyba wszystkiego. Szukaliśmy jakiejkolwiek możliwości ugody z wierzycielem mojej mamy, jakiejś furtki, która umożliwiłaby nam odzyskanie praw do domu. Jednak po kilku, a nawet kilkunastu wizytach u radców prawnych i adwokatów, wyrok był jasny. Niestety wszystko jest zgodne z literą prawa i przez owe długi, nasz dom zajął komornik, co niestety finalnie wiąże się ze zlicytowaniem nieruchomości.

To właśnie była kolejna kłoda rzucona nam pod nogi. Z tym problemem walczymy od lat, ale niestety bez pomocy, nie jesteśmy w stanie wygrać. I nie chodzi tu tylko o mnie i mojego męża. Chodzi również o nasz największy skarb, naszego syna Gabrysia. Nie chcemy, by cierpiał przez grzechy swojej babci. Na dodatek u naszego syna lekarze orzekli autyzm. Był to dla nas wielki szok, który wbił nam kolejną drzazgę w serce. Gabryś, jak każde dziecko z taką diagnozą, wymaga ćwiczeń i odpowiedniej opieki. Dlatego wszelakie oszczędności jakie mieliśmy, przekazujemy na niego. Jest dla nas najważniejszy. Ja spędzam całe dnie ćwicząc z nim oraz zabierając go na terapie zajęciową. Niestety nie jest nam wszystkim łatwo. Mimo tego, że robimy co możemy, jesteśmy momentami na skraju wyczerpania nerwowego. Nie ma dnia, byśmy nie myśleli o domu, jego domu, którego los z powodu mojej matki jest niepewny. Dla Gabrysia zawsze staramy się być radośni i udajemy, że wszystko jest dobrze, ale to coraz trudniejsze. Dlatego prosimy Was o pomoc. Pomoc w pozbyciu się długów mojej mamy, które z dnia na dzień rosną.

Proszę, nie pozwólcie byśmy stracili ten uśmiech. Pomóżcie uratować dom dla Gabrysia i dla nas.