Pomóc Matce: walka o życie Córki

Matczyna miłość sprawia, że Mama potrafi dokonać niemożliwego. 

I Monika dokonała. 

Bo jak inaczej nazwać to, że ta Dzielna kobieta od ponad roku SAMA opiekuje się ciężko chorą Marianką, prowadzi dom, dba o zwierzęta, szuka nieustannie pomocy dla Córki...?

Ale od początku.

Marianka, pieszczotliwie nazywana Mary, ma 17 miesięcy i cierpi na rzadką wadę mózgu - bezzakrętowość, i bardzo ciężką formę lekoopornej padaczki. Malutka jest odżywiana za pomocą PEGa, ma od kilku do nawet kilkuset ataków epilepsji dziennie! Wymaga stałej, całodobowej opieki.

Mama trwa przy Niej, opiekuje się Nią, podaje leki, nieustannie czuwa - gotowa w każdej chwili pomóc Córeczce, gdyby jej stan się pogorszył. Karmi, myje, przewija, pierze, utrzymuje przy tym wzorowy porządek (również przez wzgląd na zdrowie Córki). Zapewnia Dziewczynce troskę, miłość, czułość. Jest Mamą, Aniołem, Pielęgniarką, Salową, konserwatorem sprzętu medycznego, zaopatrzeniowcem. KOCHA! Kocha tak bardzo, że przez myśl jej nie przejdzie słowo "poświęcenie". Znam Ją: w przekonaniu Moniki tak właśnie postępuje Matka.

Tylko, że nawet Matka-Anioł dochodzi do ściany. Opuszczona przez ojca Mary, bez wsparcia psychicznego i pomocy w opiece nad Córką na co dzień została z tym potwornym nawałem obowiązków ZUPEŁNIE SAMA. Cierpi, będąc bezradną wobec cierpienia Dziecka. Nie myśli o sobie. Rytm jej życia wyznacza choroba Mary. 

Monika jest wycieńczona. Psychicznie, ale i fizycznie. Brak snu (bo 2-godzinna drzemka to przecież nie sen), stres, nieregularne posiłki, brak chwili nawet na spacer czy krotki choćby relaks pod prysznicem - to wszystko sprawiło, że organizm Mamy powiedział DOŚĆ!

Kilka zasłabnięć, omdlenie przy podawaniu leków i jedzenia do PEGa Córeczki. Monika jest na skraju wyczerpania! Nie ma już sił! Zaczęła podupadać na zdrowiu. Napędzana miłością i poczuciem obowiązku robi co trzeba, ale boi się, że jej fizyczna niemoc zagraża Malutkiej. Czasami pomaga jej mama, która jest inwalidką. Przyjaciele i sąsiedzi zawsze chętni do pomocy mają równocześnie swoje życie, a tu potrzebna jest pomoc każdego dnia i w nocy...

Wesprzyjmy tę dzielną Mamę!

Monika musi mieć kogoś, kto choć przez kilka godzin dziennie będzie w stanie ją odciążyć. Kogoś, dzięki komu będzie mogła pójść na choćby krótki spacer, wziąć kąpiel lub zasnąć w poczuciem, że nad jej Córką ktoś w tym czasie czuwa. Kogoś, kto przypilnuje, by zjadła ciepły posiłek, kto zaopiekuje się Mary, gdy Monika będzie musiała iść do lekarza. Kto pokocha Malutką i będzie potrafił zrozumieć troskę Jej Mamy. Niestety, opieka hospicyjna zapewnia pomoc pielęgniarki tylko 2 razy w tygodniu po pół godziny. Nie jest to czas dla Matki...

Pomóżmy Monice i zapewnijmy materialne zabezpieczenie, dzięki któremu będzie mogła opłacić taką pomoc. Niech wie, że miłość to wielka siła!

Pomóżmy Mamie w trwaniu przy Jej Dziecku! Tyle przecież możemy! Każdy z nas!

Nie odwracaj wzroku. Monika potrzebuje Ciebie, mnie - nas.

Dziękujemy.

[Monika nie jest anonimowa. Chcesz Ją poznać i pomóc? Jest na fb: Monika Skiba]