Jacky po 2 operacji nadal walczy

Jacky jest starym, schroniskowym psem z nowotworem, który nie może opłacić swojego leczenia. 

Był „tym psem z podwórka”. Tym, który miał pilnować, nie przynależeć. A potem nie był już nikim. Znalazł się w schronisku. Miał wtedy już 11 lat. Rok samotności między kratami. Rok czekania, aż ktoś go zauważy – tak naprawdę.

I wtedy przyszła kolejna zła wiadomość. I kolejny raz zawalił się świat.
Nowotwór nosa. Diagnoza w schronisku. Tak, jakby życie postanowiło mu jeszcze raz przypomnieć, że zawsze był „tym mniej ważnym”. Nikim...

Od miesiąca jest pod opieką naszej fundacji, batalia o jego życie trwa.
Jest ciężko.

Piszę do Ciebie z miejsca, w którym od tygodni pulsuje niepokój, czułość i cicha nadzieja. Piszę w imieniu Jacky’ego – psa, którego pokochałam wtedy, gdy inni przestali już wierzyć, że warto o niego walczyć.

Dziś patrzę na niego, jak śpi spokojnie.
Rana się goi. A w jego oczach nie ma już tylko cierpienia – jest też zaufanie.

Jacky przeszedł więcej, niż powinien.
Choroba, zabieg, a potem… coś, czego się nie spodziewałam.
Nastąpiły ogromne komplikacje, które pogorszyły stan Jacky'ego.

Byłam przerażona. Zaufałam intuicji – i zawiozłam go do zaufanego szpitala.

Tam usłyszałam, że wdała się martwica oraz bakterie zagrażają jego życiu
Było naprawdę źle.
Jeszcze jedna walka. Jeszcze jedna operacja. I wiele dni niepewności. 

Jacky to pies, który całym sobą pokazuje, jak bardzo kocha życie.

I dlatego postanowiłam – że dopóki on się nie podda, ja też nie zamierzam.

Choć dziś jego widok bywa trudny dla niektórych.
Ludzie reagują różnie – czasem z lękiem, czasem z obrzydzeniem.
Odwracają wzrok, odsuwają się, nie chcą dotknąć.Ale to tylko wygląd.
Nie jego serce. Nie jego historia.
Nie jego codzienność, w której zachowuje się… jak nigdy wcześniej.

Jacky odżył. Choć leczenie nadal trwa, poprawa jego zachowania jest ogromna. Cieszy się, widać, że chce żyć. Jest spokojny i pogodny. A jeśli trzeba – z radością demonstruje swój donośny głos, żeby zaznaczyć obecność. To pies, który odżył. I choć batalia o życie jeszcze trwa, to jest szansa na zwycięstwo. 

Pierwsza operacja była trudna, druga jeszcze cięższa. Żadna z nich nie odebrała mu niczego. Obie dały szansę. Nadzieję. 

Ale dziś – z pokorą i sercem na dłoni – muszę prosić o pomoc.
Te dwie operacje, badania, wizyty, pobyty w szpitalach znacznie przerosły to, co udało się zebrać. A wciąż przed nami kontrole, kolejne badania, dalsze leczenie. To następne, duże wydatki, a środki się skończyły.

Bez pieniędzy Jacky dawno by już nie żył.
Bez pieniędzy nie uda mu się wygrać tej walki.

Dlatego proszę: jeśli masz w sobie miejsce na jeszcze jedną opowieść o życiu – nie odchodź. Nie dla mnie. Dla niego.

Dla Jacky’ego, który z każdą godziną pokazuje, że warto było go ocalić.
Niech jego historia nie będzie o tym, jak wygląda.
Tylko o tym, jak pięknie potrafi żyć.

Z wdzięcznością.

Karolina
Fundacja WIOSKA DOBRA

Masz pytania? Skontaktuj się z nami:

• [email protected]
• Patryk: + 48  504 059 670
• Karolina: + 48 506 301 265
  
  Więcej: www.wioskadobra.pl 

O NAS:

Wioska Dobra to miejsce, gdzie każde stworzenie – duże i małe, z kopytami i pazurami – znajduje bezpieczne schronienie. Nasz azyl to nie tylko przestrzeń, ale przede wszystkim wspólnota ludzi i zwierząt, którzy wzajemnie się wspierają i dają sobie to, czego najbardziej potrzebują – opiekę, spokój i poczucie bezpieczeństwa. 

Naszym celem jest ratowanie zwierząt, które straciły dom lub zostały porzucone, zapewniając im godne warunki do życia. Na Kujawach, gdzie mieści się nasz ośrodek, każda istota ma szansę odnaleźć nowy początek, wolny od strachu i walki o przetrwanie.