Elektryczny skuter

Nazywam się Gabriela Chłosta-Kawala i jestem chora na SM

Moja niepełnosprawność w stopniu znacznym spowodowana postępującą postacią stwardnienia rozsianego powoduje brak jakiegokolwiek kontaktu ze światem zewnętrznym bez pomocy osoby drugiej , która dowiezie mnie samochodem bądź popcha ręczny wózek inwalidzki. Mogę poruszać się jedynie
w obrębie posesji.
Długo biłam się z myślami czy mogę prosić o zbiórkę pieniężną na skuter elektryczny.
Zostałam poprzez przepis wykluczający ludzi będących w wieku emerytalnym postawiona pod ścianą i bez skutera. Od ponad roku toczyłam batalię, żeby to poprzez PFRON a dokładnie jego program "Aktywny Samorząd" otrzymać dofinansowanie do zakupu skutera. Mimo, że mam znaczny stopień niepełnosprawności przekroczywszy 60 rok życia, zostałam wyeliminowana
z możliwości starania się o 70%  dofinansowania do zakupu.

Brak skutera pozbawia mnie w znacznym stopniu możliwości kontaktu z ludźmi, lekarzem, czy samodzielnego zrobienia zakupów. Ja, żeby wyjechać samodzielnie z domu na naszą gruntową drogę muszę mieć skuter z niezależnym zawieszeniem gwarantujący moje bezpieczeństwo. Koszt takiego skutera to 15 tys złotych -kwota dla mnie nieosiągalna.

Będąc w ośrodku rehabilitacyjnym przymierzałam się do różnych skuterów marząc o samodzielnym wyjeździe z psiakami do lasu, nad wodę.

Gdybym była młodsza…. Śmigałabym z wiatrem we włosach  :)

Każda złotówka wpłacona na zbiórkę przybliży mnie do nowego „kabrioletu.”

Z góry wszystkim ludzikom dobrej woli dziękuję i będę wdzięczna za każdą wpłatę.

Do zobaczenia w terenie !

Gabriela Chłosta-Kawala