Godność ubogich seniorów

Godność nie mieści się w jednym pokoju

Bo nikt nie powinien wybierać między ciepłem a obiadem.
A jednak — wciąż zbyt wielu starszych ludzi żyje w takiej rzeczywistości.

Domy, które milczą. Seniorzy, których nikt nie słyszy.

W Polsce tysiące starszych osób żyje w warunkach, które trudno nazwać godnymi. 

Zimne mieszkania. Odpadający tynk. Łazienki, które istnieją tylko z nazwy.

A między tym — człowiek, który zbyt długo się nie skarżył,bo nie chciał robić problemu.

Pan Józef, 90-latek z okaleczonymi dłońmi.
Pani Krysia, która drży z zimna, bo opał to luksus.
Pan Adam, który po opłaceniu rachunków i leków zostaje z 300 zł na miesiąc.

Ich domy starzeją się razem z nimi.
Ich życie – ciągle na później.

To nie wyjątki. To codzienność, którą łatwo przeoczyć.

Nie pomagamy „dziadkom w potrzebie”. Pomagamy ludziom, którzy byli dorośli, zanim my dorośliśmy.
 Którzy budowali szkoły, leczyli, uczyli, produkowali, sprzątali, opiekowali się dziećmi —  a dziś nikt ich nie odwiedza.

Nie chcą litości. Chcą łazienki.
 Ciepłego obiadu. I spokoju, którego nie zakłóca pytanie:
„Czy zapłacę za leki, czy za prąd?”

Fundacja Dignum pomaga starszym osobom przetrwać — ale to niewystarczy.

Kupujemy opał.Pomagamy z lekarstwami.
Rozmawiamy z tymi, których nikt nie słucha.

Ale każda złotówka trafia tam, gdzie jest najbardziej potrzebna.

Bo godność nie mieści się w puszce fasoli ani w używanym swetrze.

Mieści się w ciepłym pokoju.

W pełnej szafce.

W lekarstwie, które działa.

I świadomości, że jeszcze komuś zależy.

Ta zbiórka to fundusz ratunkowy.

Dla tych sytuacji, które nie czekają.

Bo kiedy piec przestaje grzać albo brakuje na insulinę – nie możemy planować kampanii.

Dlatego stworzyliśmy Fundusz Godności.
Pomoc, która nie czeka.
Tylko jest.