Niziołek sam w ciemnym borze

„W mroku lasu, gdzie słońce przebija się przez liście jak cień wspomnienia, znaleziono go – małego podróżnika, który nie miał dokąd wrócić.

Niziołek – czarny jak noc bez gwiazd, z klapniętym lewym uszkiem, zbyt piękny na to, by był tylko cieniem wędrującym po świecie. Pojawił się wśród drzew jak echo dawnej opowieści – sam, cichy, lecz pełen nadziei. Wodził oczami za każdym człowiekiem, jakby czekał. Na kogoś. Na Ciebie?

Porzucony, niechciany, zlekceważony przez los i ludzi, trafił pod naszą opiekę – a teraz... okazało się, że los rzucił mu kolejną próbę. W jego małym ciele kryje się wielka choroba: białaczka (FeLV). W jego sercu gromadzi się płyn, w jego płucach być może tli się zapalenie, a temperatura pali jak ogień z Góry Przeznaczenia.

🩺 Niziołek dusi się własnym cierpieniem, ale wciąż żyje. I patrzy. I czeka.

Nie jesteśmy czarodziejkami, ale mamy nadzieję, wiarę i Was. Dlatego prosimy – pomóż Niziołkowi w tej podróży, w walce, która być może nie będzie długa, ale może być godna. Pełna czułości, pełna ciepła. Jakby choć raz w życiu był bohaterem, nie porzuconą legendą.

🛡️ Na co zbieramy: – badania krwi,

– RTG, USG, punkcja osierdzia,

– antybiotyki i leki p-wirusowe,

⚔️ Niech to będzie opowieść o tym, że nawet najmniejszy z bohaterów zasługuje na ratunek.

Dziękujemy każdej duszy, która zechce wędrować z nim choć kawałek tej drogi.