pomoc nie zna GRANIC

                         Mam na imię Justyna. Na wózku poruszam się od 32 lat. O 6 lat pracuję w Fundacji Aktywnej Rehabilitacji jako Instruktor  AR (Aktywnej Rehabilitacji ) . W fundacji osobę, która jest w pełni samodzielna i samowystarczalna określamy mianem wzorca osobowego – ja właśnie jestem taką osobą. Bo kto jest bardziej wiarygodny od osoby, która jest praktykiem a nie teoretykiem w danym temacie?

                        W grudniu byłam jednym z trzech przedstawicieli polskiej kadry instruktorów (AR). Dzięki temu mogłam uczyć mieszkańców Botswany poruszających się na wózkach, jak radzić sobie z codziennymi barierami.
Na miejscu zderzyłam się z barierami z którymi na co dzień borykają się mieszkańcy Botswany. Tych problemów jest znacznie więcej niż u nas w Polsce. Osoby poruszające się na wózkach mają bardzo ograniczone wsparcia ze strony państwa.

Tam poznałam Dullasa, 29 letniego chłopaka, który jest tetraplegikiem (porażenie czterokończynowe). To właśnie on wyróżniał na tle 24 osobowej grupy uczestników ogromną determinacją i chęcią pracy. Czym mnie ujął? Samodzielnością, radzeniem sobie z codziennymi czynnościami w trudnych warunkach co robił z niegasnącym uśmiechem i rewelacyjnym poczuciem humoru.

                    Cała zebrana kwota zostanie przeznaczona na zakup wózka, który będzie dobrany i dopasowany do niego i tym samym umożliwi samodzielne funkcjonowanie.

                    Każdy z nas kiedyś otrzymał pomoc. Ja w wieku 8 lat, kiedy usiadłam na wózku spotkałam wielu wspaniałych ludzi dzięki którym jestem samodzielna. Pracując w fundacji przekazuje swoje doświadczenie, motywując ludzi do sięgania po swoje marzenia i stawania się samodzielnym.

                  Dullas, kilkukrotnie wyrażał swoje zaskoczenie, że ktoś bezinteresownie chce mu pomóc. Wraz z nim serdecznie dziękujemy każdemu za Wasze wsparcie.

Justyna i Dullas