Na leczenie i wyprawkę do DT

- Mamusiu, a czemu tu jest tak gorąco?

.

.

.

- Mamusiu, a czemu tu jest tak zimno?

Pytaliśmy, bo nie rozumieliśmy. Gdy na dworze było jasno, nasz dom był sauną. A jak robiło się ciemno, to robiło się też zimno. 

Mama nam tłumaczyła, że nie może nic na to poradzić. Że to najbezpieczniejsze miejsce, jakie udało się jej znaleźć. Powiedziała, że to taka maszyna, którą podróżują ludzie, więc zastanawialiśmy się, czy my kiedyś też wyruszymy w takie miejsce, gdzie będzie fajniej spać, bawić się i jeść.

Aż tu pewnego dnia przyszły takie panie i nas zabrały. Dacie Wiarę, że nas dwoje włożyły do słoika?! I mówiły, że to dlatego, żeby złapać naszą mamę, bo ona była już bardziej sprytna niż my i nie dała się wziąć do rąk. A szkoda, bo nam to się w sumie na tych rękach podobało i myślimy, że jej też by się spodobało.

Ah, w ogóle! Zapomnieliśmy się przedstawić. Nazywamy się, zaczynając od czarnulków - Kaja, Klara i Kevin. A Ci z białym - Kira, Kajtuś i Kacper. A nasza mama dostała na imię Eliza.

No i w każdym razie te panie zabrały nas do miejsca, które nazywają lecznicą. No i tu jest fajnie, nie jest tak gorąco i tak zimno. I jedzonko jest cały czas.

No i tyle że ciocia mówi, że będzie musiała za to zapłacić sporo pieniążków. I że potem pojedziemy do takiej innej pani i ona się będzie nami opiekowała, ale trzeba jej będzie przywozić jedzonko i żwirek. A no wiecie, jeść to my już chcemy dużo. No i chcielibyśmy się wszyscy zapytać - czy może ktoś chciałby nam zamówić paczuszkę z jedzeniem, albo podarować po pieniążku do łapki na nową drogę życia? Obiecujemy, że nie wydamy na głupoty!