Izabela Zabłocka Ostatnia Podróż

Zwracam się do Was z najtrudniejszą prośbą w moim życiu.

Mam na imię Katarzyna i jestem córką Izabeli Zabłockiej — kobiety, która przez 15 lat była uznana za zaginioną. Niedawno otrzymaliśmy potwierdzenie najgorszego scenariusza – moja mama została brutalnie zamordowana.

Nie miałam szansy dorastać przy niej. Jej twarz znam głównie ze starych zdjęć i krótkich wspomnień z dzieciństwa, które coraz bardziej blakną. Nie umiem opisać bólu, jaki noszę w sercu. Mama nie będzie przy mnie w ważnych chwilach — nie zobaczy mojego ślubu, nie pozna swoich wnuków, nie przytuli mnie, kiedy będzie mi źle. Tęsknię za jej głosem, za zapachem jej perfum, za jej śmiechem. Tęsknię za codziennością, którą ktoś mi brutalnie odebrał.

Po miesiącach nadziei, nieprzespanych nocy i modlitw o jej powrót, zostały nam tylko szczątki… i niewyobrażalna pustka. Dziś moim jedynym pragnieniem jest godnie pożegnać moją mamę – oddać jej należny spokój, którego została pozbawiona w tak okrutny sposób.

Niestety, koszty związane z pogrzebem mamy przerastają moje możliwości finansowe. Wychowała mnie babcia, która aktualnie ma skromną emeryturę, która ledwo wystarcza na życie i leki. Ja jeszcze się uczę. Zbieram środki na kremację, przewiezienie szczątków z Wielkiej Brytanii - Derby do Polski, pochówek oraz pomnik, który będzie ostatnim śladem po mojej ukochanej mamie. Dlatego z całego serca proszę Was o pomoc — każda złotówka, każde udostępnienie tej zbiórki przybliża mnie do tego, by mama w końcu mogła spocząć w pokoju.

Nie potrafię opisać pustki, którą czuję. Straciłam kogoś, kogo szukałam przez całe życie — moją mamę, której tak bardzo mi brakowało i która zasługuje na to, by wreszcie spocząć w pokoju.

Pomóżcie mi pożegnać ją z godnością.

Katarzyna Zabłocka

ENG 

I am reaching out to you with the most difficult request of my life.

My name is Katarzyna, and I am the daughter of Izabela Zabłocka — a woman who was declared missing for 15 years. We recently received confirmation of the worst-case scenario – my mother was brutally murdered.

I didn't have the chance to grow up with her. I mainly know her face from old photos and short childhood memories that are fading more and more. I cannot describe the pain I carry in my heart. My mother will not be with me in important moments — she will not see my wedding, will not meet her grandchildren, will not hug me when I feel bad. I miss her voice, the smell of her perfume, her laughter. I miss the everyday life that someone brutally took away from me.

After months of hope, sleepless nights, and prayers for her return, we are left with only remains… and an unimaginable emptiness. Today, my only desire is to say a dignified farewell to my mother – to give her the peace she deserves, which she was deprived of in such a cruel way.

Unfortunately, the costs associated with my mother's funeral exceed my financial capabilities. I was raised by my grandmother, who currently has a modest pension that barely covers living expenses and medication. I am still a student. I am collecting funds for cremation, transporting the remains from Great Britain - Derby to Poland, burial, and a monument that will be the last trace of my beloved mother. Therefore, I wholeheartedly ask for your help — every penny, every share of this collection brings me closer to my mother finally being able to rest in peace.

I cannot describe the emptiness I feel. I lost someone I was looking for my whole life — my mother, whom I missed so much and who deserves to finally rest in peace.

Help me say goodbye to her with dignity.

Katarzyna Zabłocka