Czy zdążymy go uratować?

Ból i cierpienie to pojęcia abstrakcyjne. Nie da się ich zmierzyć, zważyć ani odtworzyć. Każdy cierpi i przeżywa ból w inny, niepowtarzalny sposób. Jednak gdyby ktoś zechciał zobrazować pojęcie bólu i cierpienia, wystarczyłoby namalować jego – bezimiennego konia, który stoi w skupie i czeka na transport do rzeźni. Nawet nie ma kantara, tylko sznurek. Zdjęcia mówią same za siebie. Pracował całe życie w lesie. Jeszcze parę dni temu ściągał drzewo w lesie - świadczą o tym wysokie podkowy na jego nogach.

Nie jest stary, jest tak potwornie zniszczony. Sterczące żebra, widocznie otarcia na skórze, wytarta grzywa, do tego wypadnięte puzdro, które powoduje ogromny ból. On jest poczciwy. Spokojnie czeka na swój dalszy los. Nie skarży się, pomimo ogromnego cierpienia. Można go wyleczyć, można dać mu szansę na życie. Chcemy mu ofiarować życie, bez bólu, pełne siana i dobrej paszy, pełne odpoczynku i radości.

W tej chwili stać nas jedynie na to, aby go nazwać. Dla nas jest Jerzykiem. Pomóżcie sprowadzić nam Jerzyka do Przystani. Ocalcie go razem z nami.

Mamy zaledwie kilka dni, nim przyjedzie transport i zabierze go do rzeźni.