Julek i stopa końsko-szpotawa

Julek urodził się 14 czerwca 2016 z wrodzoną wadą - stopa końsko-szpotawa.

Wada ta charakteryzuje się utrwalonym zgięciem podeszwowym stopy i przywiedzeniu przodostopia.

Jego stopa zalicza się do grupy atypowej, czyli trudniejsza w leczeniu i konieczna jest Tenotomia ( przecięcie ścięgna Achillesa) co też nie oznacza, że nie nastąpi nawrót wady.

Leczenie trzeba zacząć jak najszybciej, ze względu na odległe terminy u ortopedów zaczeliśmy leczenie (pierwszy gips) w 8 tygodniu życia ( leczenie za pomocą metody Ponsetiego polega na cotygodniowym modelowaniu stopy poprzez gipsy)

                                                                 Stopa Julka :

                               Pierwszy gips (źle dobrany gips, przez pierwszego ortopedę)

Z ustaleń z lekarzem-ortopedą powinien mieć 3-4 gipsy, przecięcie ścięgna, 3 tygodnie gipsu i szyna z bucikami.

Niestety po tych gipsach nie doszło do Tenotomii, a później zaczęło się uczulenie ( Atopowe zapalenie skóry)

Zauważyliśmy, że ortopeda zaczął nas zwodzić, i już nie bardzo wiedział jak się zabrać za leczenie mojej stópki.

Po 5 miesiącach leczenia u tego Pana, pojechaliśmy na konsultacje do Poznania.

U Profesora dowiedzieliśmy się, że gipsy były źle zakładane, stopa jest nieskorygowana, a zabieg powinien odbyć się maksymalnie po 2 gipsach. Nasza decyzja była oczywista, że zostajemy pacjentami Profesora mimo dużych kosztów dojazdów,  wizyt i długiej trasy (300km w jedną stronę).

Już na tej samej wizycie Profesor założył nam gips tak jak powinno być to od początku, i poinformował nas, że na następnej wizycie tenotomia :) 

                                                                 Prawidłowo założony gips 

                 Po kolejnych gipsach, oraz tenotomii przyszedł czas na szynę z bucikami :)

U pierwszego ortopedy "utopiliśmy" około 3 tysięcy złotych. 

Natomiast każda kolejna wizyta w Poznaniu to kolejny tysiąc, niestety nasza sytuacja finansowa nie jest na tyle dobra, żeby móc bezproblemowo jechać na wizyty. Dlatego prosilibyśmy o wsparcie, nie dla nas, lecz dla dobra naszego kochanego Julka, który dzielnie walczy z wadą.

EDIT 21.10.2017r. :  Julek skończył 16 miesięcy, to już tyle czasu walczymy o jego stopę, aby była w pełni sprawna.  Julian samodzielnie chodzi i biega. Ale cały czas widać, że stopę cały czas oszczędza. Stopa różni się od zdrowej wyglądem oraz wielkością. Rozmiar buta na zdrowej i na chorej różni się o 1 rozmiar. Szyna towarzyszy nam do spania, wiadomo nic przyjemnego, chociaż Julek dzielnie ją znosi i akceptuję. Przed nami jeszcze parę lat zanim odstawimy ją na dobre :)

Profesor mówi, że póki co nic się nie cofa czyli jest dobrze, z czego wszyscy się bardzo mocno cieszymy.

                                                          Stopa Juliana wygląda tak :

                                             Mamy nadzieję, że będzie już coraz lepiej :)

    Może są jeszcze osoby, które nie pomogły a chciałyby nas wesprzeć to zapraszamy 👣

Pozdrawiamy i przesyłamy całuski :* 

Antoni i Julian :)