Dla Starszej Pani Marii

Odkręcić kran z ciepłą wodą, pozmywać naczynia; wieczorem wejść pod ciepły prysznic, a potem położyć się w wygodnym łóżku lub na rozłożonej wersalce...  Czy takie prozaiczne czynności mogą być poza zasięgiem marzeń? Otóż mogą. 

O Pani Marii można by napisać wielotomową, dramatyczną książkę; trudno jest ująć to w kilku zdaniach, ale spróbuję. Pani Maria mieszka w Zabrzu, ma 71 lat, jest schorowana, żyje bardzo skromnie ze swojej niskiej emerytury. Mimo to, nie ma w jej życiu dnia, aby nie pochyliła się nad kimś jeszcze biedniejszym od niej, bezdomnym, ubogim, oraz nad każdym skrzywdzonym zwierzęciem, których spotkała setki na swojej drodze.

Już w dzieciństwie doświadczyła wiele złego; po śmierci ukochanego taty, jej ojczym odmawiał jej pieniędzy na podręczniki i zeszyty, a w wieku 14 lat musiała iść do pracy, żeby zarobić na swoją edukację; szkołę średnią ukończyła wieczorowo, z wyróżnieniem. 

Młodość także doświadczyła ją bardzo ciężko; po wyjściu za mąż, okazało się, że nie mogła mieć własnych dzieci. Adoptowała z Domu Dziecka trójkę rodzeństwa, były to dzieci obciążone genetycznie, z ciężkimi wadami serca. Nie żyły długo, jednak tylko dzięki Pani Marii, poznały w ostatnich latach dzieciństwa, co to jest prawdziwy dom, w którym panuje ciepło i miłość. 

Pani Maria nigdy nie przeszła obojętnie obok istoty skrzywdzonej, biednej, bezdomnej. Całe życie pomaga innym. Mimo iż sama chodzi już z trudem, ma skrzywiony kręgosłup od dźwigania ciężkich zakupów, każdego dnia pomaga starszym od siebie sąsiadom, załatwia dla nich sprawunki, wyprowadza psy na spacer. Popołudniami dokarmia wolno żyjące koty. Koty pod jej opieką, są wysterylizowane, oraz w razie potrzeby, leczone. Karmione są dobrą karmą, dlatego wyglądają naprawdę pięknie, a ich futerka lśnią. Te koty, których stan zdrowia nie pozwalał, aby nadal żyły na wolności, zabierała do swojego domu.

Pani Maria w pierwszej kolejności zawsze myśli o innych; o sobie na samym końcu.

Trudno zrozumieć, dlaczego tak dobrą osobę, tak często spotyka coś złego. W latach, kiedy jeszcze oboje z mężem pracowali, kilka razy dali się namówić na poręczenia wysokich kredytów dla znajomych. Nieuczciwi ludzie nie spłacali kredytów, co poskutkowało egzekucjami komorniczymi wobec poręczycieli. 1/3 emerytury Pani Marii zabiera komornik; gdy żył jej mąż, z jego emerytury także. Dług jest ogromny, nie spłaci go gdyby nawet żyła kilka razy. 

Jej mąż po przebytym wylewie kilka lat temu, był osobą wymagającą stałej opieki. Ostatnie miesiące życia spędził wyłącznie w łóżku. Instytucje takie jak MOPS, Hospicja, odmawiały im stałej, codziennej pomocy, ponieważ ich emerytury były zbyt niskie, aby opłacać pielęgniarkę. Pani Maria pracowała zawsze ponad siły, obecnie poza problemami ortopedycznymi, ma chore serce, stale musi brać leki. Jest pod stałą opieką lekarską, ponieważ jej organizm naprawdę jest bardzo schorowany; każdego miesiąca musi wydać na leki do kilkuset złotych. 

W listopadzie 2021 roku okradziono Panią Marię w markecie, dwie młode oszustki zabrały jej portfel z połową emerytury i wszystkimi dokumentami. Jedna z nich ją zagadywała, a druga obrabiała torbę. Przy kasie, gdy kradzież wyszła na jaw, Pani Maria zasłabła, musiano wzywać pogotowie. 

Dochodzenie prowadzi Komenda Miejska Policji w Zabrzu. Link poniżej:

https://zabrze.policja.gov.pl/k29/informacje/wiadomosci/326153,Publikujemy-wizerunek-osob-podejrzewanych-o-kradziezy.html?fbclid=IwAR0RyjW7JKLhegYk4sKRmIq7cm_voLJNhO2ABpF5SN7D_rRz5G2Ab14yAe4

Tydzień później zmarł jej mąż. 

Pani Maria w bardzo małym mieszkanku, ma teraz dwanaście starszych już kotów. Dokarmia na dworze drugie tyle. Mieszkanie nie było remontowane od kilkunastu lat, może nawet dłużej. Nie ma w nim ani jednego porządnego sprzętu. Junkers gazowy jest nieczynny od wielu lat - to jeszcze ten najstarszy typ pieca gazowego. Wodę do mycia Pani Maria grzeje w garnku na kuchence i myje się w miednicy. Tak samo pielęgnowała swojego męża, kiedy jeszcze żył. Kąpieli w wannie już nawet nie pamięta, kiedy ostatni raz miała taki „luksus”. Pralka także jest na wykończeniu. 

Mimo tych wszystkich trudności, podłoga w maleńkim mieszkaniu Pani Marii zawsze lśni czystością, kuwety kotów są wyszorowane, nie ma tam żadnych przykrych zapachów. Trudno sobie wyobrazić, jak ciężko jest jej utrzymywać czystość bez bieżącej ciepłej wody, a jednak jest bardzo czysto. 

Jej wersalka jest tak zdezelowana, że nie da się rozłożyć, więc śpi na wąskiej, złożonej. 

Łóżko, po schorowanym mężu musiała wyrzucić, ponieważ nie nadawało się już do niczego. Pacjent załatwiał się pod siebie od dawna, żadne podkłady i pieluchy nie zabezpieczą mebla na sto procent.  

Znam Panią Marię od prawie 30 lat; nigdy nie usłyszałam z jej strony skargi, że czegoś jej brakuje, że chciałaby pomocy. Sama to widzę, od czasu do czasu staram się jej pomóc, np. kupując produkty spożywcze, środki czystości, czasem coś do ubrania, albo puszki dla jej kotów. To jednak jest kropla w morzu potrzeb.

Zbiórkę zakładam, z myślą o najpilniejszych potrzebach dla niej, takich jak ciepła bieżąca woda, czyli nowy junkers, poza tym nowa pralka i wersalka. Odmalowanie ścian także jest koniecznością. 

Pani Maria nie ma żadnych krewnych, jeśli może liczyć na pomoc, to tylko ze strony obcych, życzliwych osób. Obecnie jedyną jej rodziną są zwierzęta, którymi się troskliwie opiekuje.

Większość z nas nawet nie wyobraża sobie, że coś takiego, jak ciepła woda z kranu, czy wygodne miejsce do spania, to coś luksusowego, to są rzeczy tak oczywiste i normalne w naszych domach.

Spróbujmy wspólnie, polepszyć choć odrobinę warunki życia Pani Marii. Ja osobiście nie poznałam nikogo o lepszym sercu i piękniejszej duszy. Znam wiele wspaniałych osób, ale drugiej tak empatycznej jak Pani Maria nie spotkałam. Słyszy się czasem, że ktoś oddałby ostatnią koszulę potrzebującemu - taka jest Pani Maria właśnie. 

Ona zasługuje na wszystko co najlepsze, a nie ma prawie nic. 

Proszę, pomóżmy wspólnie Pani Marii.

Zredagowała: Joanna Kubacka 

Pani Maria wyraziła zgodę na opublikowanie tej zbiórki.