Niewidoma... porzucona...

Byłam kochaną domową kotką, mieszkałam w domu, spałam na kanapie. Pewnego dnia wszystko zaczęło się zmieniać. Zaczęłam coraz gorzej widzieć... gorzej... i gorzej... aż wreszcie przestałam widzieć. Wszystko było czarne. Byłam przerażona i zdezorientowana, miauczałam, obijałam się o sprzęty domowe. Parę razy nie trafiłam do kuwety. Nie przeczuwałam niczego złego, kiedy mój człowiek wziął mnie na ręce. Myślałam, że mnie pogłaska, przytuli... ale nagle mną rzucił.
Upadłam.  Potłukłam się.
Byłam przerażona. Wiedziałam, że jestem w nieznanym miejscu ale nic nie mogłam zobaczyć. Ale nie to było najgorsze... wyczułam psa. Warczał na mnie, a ja nie wiedziałam gdzie jestem i jak uciec. Trzęsłam się cała, a za sobą wyczułam siatkę ogrodzeniową. Myślałam, że to już koniec.

Na szczęście pojawił się pan Zbigniew: odwołał psa, pogłaskał mnie, uspokoił, potem nakarmił i dał wody. To dobry człowiek, obejrzał mnie, zauważył, że nie widzę. Bardzo się zmartwił bo nie mógł mi pomóc. Zgłosił się do OTOZ Animals, i poprosił o pomoc dla mnie. Tak znalazłam się w lecznicy.
Tak mogła wyglądać historia Akacji... ktoś świadomie przerzucił ją przez ogrodzenie pana Zbigniewa. Co spotkało ją wcześniej... możemy się tylko domyślać.  Akacja jest miziasta, na pewno była kotem domowym. Potrzebowała opieki weterynaryjnej... miała dolegliwości, które na szczęście są już wyleczone. Została również wysterylizowana. Niestety okazało się, że ślepota jest trwała. Jednak w znanym sobie środowisku doskonale sobie radzi. Aktualnie przebywa w Domu tymczasowym.  

Zdajemy sobie sprawę, że znalezienie domu dla niewidomej Akacji graniczy z cudem. Dlatego prosimy Was o pomoc w opłaceniu faktury za opiekę weterynaryjną oraz o pokrycie kosztów utrzymania kotki.