Krowy też chcą żyć!

Krowa to produkt. Towar, który ma swój numer. Hodowana jest po to, aby generować zysk. Jedne zostaną przerobione na hamburgery, inne staną się "źródłem" mleka. Cielęcina (bo nawet o żywych jeszcze cielętach tak się mówi, jakby już były kawałkiem mięsa) to z kolei produkt uboczny przemysłu mleczarskiego. Tyle w skrócie.

W Polsce jest niewiele miejsc, które podejmują się ratowania i/oraz utrzymania bydła domowego. Sytuacja ta spowodowana jest kilkoma czynnikami, z czego jako najistotniejsze można wymienić:

- biurokracja (należy być producentem rolnym, aby zgodnie z prawem nabyć krowę);
- sentyment (krowa nie zapisała się na przykład jak koń w polskiej historii);
- użyteczność (jazda na krowach nie cieszy się popularnością);
- mity narosłe wokół bydła domowego, które sprawiają, że jednak boimy się tych zwierząt - uchodzą bowiem za agresywne i trudne w opanowaniu.

Oczywiście zdarzają się wyjątki - osoby i organizacje podejmujące próbę ratowania tych wspaniałych istot. Zaczynamy również edukować, koncentrując się nie tylko na najmłodszych, że krowa spuszczona z łańcucha to nie jest mordercza machina. Widok naszego stada, swobodnie leżącego pośród koni, przychodzącego na pieszczoty to jednak obrazek, który wciąż budzi zdziwienie i niedowierzanie.

Stare i młode, zdrowe i chore - nie rozróżniamy tymi kategoriami. Staramy się być w gotowości zawsze wtedy, kiedy ktoś prosi o pomoc. Nasza rola nie kończy się na zdjęciu łańcucha z rogów czy szyi. Dajemy ocalonym dom, a więc także opiekę weterynaryjną, wyżywienie, opiekę kowalską. 

25 000 zł - tyle potrzebujemy, aby móc dalej działać. Dziś "krowia skarbonka" jest zupełnie pusta. A tutaj pora na odrobaczanie, trzeba zamówić sianokiszonkę, naprawić po zimie ogrodzenia. Pojawiły się nowe zgłoszenia zwierząt w potrzebie. Niemniej, aby pomaganie było przeprowadzone w sposób odpowiedzialny, musimy najpierw przygotować gospodarstwo na przyjęcie kolejnych członków stada.

Czy w Twoim sercu znajdzie się miejsce nie tylko dla słodkiego kociaka czy pokrzywdzonego psa, nie tylko dla dumnego wierzchowca, ale też dla wielkiej, obślinionej krowy z szorstkim językiem...?