Handbike - rower ręczny

Nazywam się Piotr Kacalski, jestem kolarzem ręcznym reprezentującym Klub Sportowy Inwalidów Start Szczecin oraz Polskę.

Jestem niepełnosprawny od 1996 roku. W wieku 16 lat w wyniku niefortunnego skoku do wody złamałem kręgosłup i uszkodziłem rdzeń kręgowy na odcinku szyjnym. W wyniku tego doznałem porażenia czterokończynowego (tetraplegii), tzn. jestem sparaliżowany od klatki piersiowej w dół (porażone mam również ręce). Już na wózku skończyłem szkołę, studia, zrobiłem prawo jazdy i starałem się normalnie żyć. Myślę, że w dużym stopniu mi się to udało, a szczególne miejsce w moim życiu zajął sport.

Łatwo nie było – dużo czasu zajęła mi rehabilitacja i dojście do względnej sprawności. Przez względną sprawność mam na myśli maksymalne usprawnienie i wzmocnienie rąk, nauczenie się poruszania na wózku oraz samodzielności (przesiadania, ubierania, mycia i radzenia sobie z codziennymi czynnościami). Przez długi czas udzielałem się też społecznie jako instruktor aktywnej rehabilitacji pomagając innym nauczyć się „żyć na wózku”. 

Kiedy już byłem wystarczająco sprawny, żeby sobie radzić zająłem się na poważnie  sportem, który tak naprawdę był obecny w moim życiu cały czas, a okres rehabilitacji był jak największe wyzwanie sportowe. Trenowałem m. in. lekkoatletykę, w której odnosiłem sukcesy na arenie krajowej ścigając się na wózkach sportowych.Jednak moją prawdziwą pasją stało się kolarstwo ręczne. Kiedy tylko poznałem ten sport zrobiłem wszystko, żeby mieć handbike (rower napędzany rękoma). Było to bardzo trudne gdyż rower, który obecnie posiadam kosztował około 15 tys. Sport ten tak jak kolarstwo osób pełnosprawnych jest bardzo wymagający i trudny.Trenuję 6 razy w tygodniu po 2-3 godz dziennie. Przejeżdżam setki,a nawet tysiące kilometrów miesięcznie, również zimą (na trenażerze), dodatkowo w okresie zimowym dochodzą treningi na siłowni, basenie, a także ergometrze wioślarskim. Praca zaowocowała sukcesami w postaci tytułów mistrza Polski w swojej grupie oraz powołaniem do kadry Polski. 

Niestety napotkałem bardzo trudną do pokonania przeszkodę sprzętową. Postęp technologiczny i komercja obecna jest również w sporcie niepełnosprawnych. Mój rower jest w tej chwili przestarzały, tzn jest za ciężki. W tej chwili cały świat i w coraz większej mierze Polska jeździ na handbike'ach carbonowych (włókno węglowe), które są o wiele lżejsze. W efekcie mój sprzęt jest o kilka kilogramów cięższy od sprzętu konkurencji, w sporcie w którym każdy dekagram ma znaczenie, szczególnie w mojej grupie sprawnościowej (osób z nie do końca sprawnymi rękami). Muszę wyjaśnić, że w sporcie osób niepełnosprawnych zawodnicy rywalizują w swoich grupach sprawnościowych, do których klasyfikowani są przez profesjonalnych klasyfikatorów medycznych (dzięki temu rywalizacja jest bardziej sprawiedliwa i możliwość uczestniczenia w niej mają osoby w różnym stopniu poszkodowane). Bardzo drogie są też elementy sprzętowe takie jak koła, przerzutki oraz cały profesjonalny osprzęt.

Handbike jaki jest mi niezbędny do osiągania sukcesów, dający mi możliwość rywalizacji na wyrównanych warunkach kosztuje około 45 tys. zł co niestety jest kwotą dla mnie nieosiągalną. Z tego powodu jestem zmuszony szukać wsparcia u ludzi dobrej woli. Będę wdzięczny za wszelkie wsparcie.

Jestem zawodnikiem klubu KSI Start Szczecin. Poniżej przedstawiam referencje z klubu. Klub będzie też pośredniczył w zakupie sprzętu.