Żyć jak normalny człowiek

Cześć, jestem Robert. Mam 25 lat.

W kwietniu 2006 roku, gdy pomagałem moim rodzicom na gospodarstwie zdarzył się nieszczęśliwy wypadek w wyniku którego doszło do uszkodzenia kręgosłupa i rdzenia na wysokości Th6 i Th7 (co spowodowało paraliż nóg i tułowia poniżej lini żeber) oraz utraty prawej górnej kończyny. 

Rozpocząłem długą i wyczerpującą walkę o powrót do maksymalnej możliwej sprawności. Dwa razy do roku na 8 tygodni wyjeżdżam na prywatne rehabilitacje oddalone o kilkaset kilometrów od miejsca mojego zamieszkania. 

Z powodu mojej niepełnosprawności jestem częściej narażony na infekcje (począwszy od gryp, przeziębień po zapalenia pęcherza, nerek itp.) co wiąże się z częstymi wizytami u lekarza. 

Jednak nie poddaje się i walczę o lepsze i samodzielne życie, chcę nadal się uczyć i doszkalać w swoim zawodzie. Niestety moim ograniczeniem jest to, że nie mogę przemieszczać się sam. We wszystkie miejsca musi dowozić mnie mama, która jest coraz starsza i miewa kłopoty ze zdrowiem.

Z tego powodu narodził się pomysł zakupu samochodu, abym mógł sam dojeżdżać. Jednak przystosowanie auta pod moją niepełnosprawność wiąże się z ogromnymi kosztami, których nie jestem w stanie pokryć sam. 

Dlatego jestem zmuszony prosić Was o pomoc. Chcę podjąć kolejny krok w moim życiu, który zbliży mnie do samodzielności i tym samym odciąży moich rodziców. 

Bardzo proszę o wsparcie,

Dziękuje za Twoje dobre serce!