Stanąć na nogi po pożarze

W poniedziałek 23 czerwca 2025 r., w Dzień Taty, wskutek uderzenia piorunem, rodzicom Huberta spłonął dom. Był to jeden z najgorszych telefonów, jakie odebraliśmy.

Ciężko jest nam opisać i wyrazić słowami smutek i żal, który czujemy wobec tej sytuacji. Tak bardzo nam szkoda Rodziców, ich pracy, którą włożyli w budowę tego domu, tylu poświęceń z ich strony żeby ruszyć do przodu z budową domu.

Rodzice budowę rozpoczęli kilka lat temu, chcąc spełnić marzenie o swoim pierwszym, własnym kącie. Budowa powoli, stopniowo szła do przodu, Rodzice wkładali w nią każdą zarobioną złotówkę, całe swoje serce, ogrom czasu i pracy. Wiele prac w domu Tata wykonywał samodzielnie.
Kilka dni przed pożarem zadzwonili do nas szczęśliwi, że w końcu kończą ostatnie prace i że jeszcze w tym roku uda im się przeprowadzić. Niestety nie zdążyli. Pożar zniszczył większą część domu - głównie dach, instalację elektryczną, elewację, praktycznie całe pierwsze piętro domu. Podczas akcji ratowniczej gaszenia ognia większość ścian i podłóg na piętrze uległo zniszczeniu poprzez zalanie.

Rodzice to ludzie o złotych sercach, zawsze możemy liczyć na ich wsparcie. Mama nigdy z domu nie wypuszcza nas głodnych, zawsze z wyprawką na najbliższe kilka dni. Tata jest nieocenioną złotą rączką, która zawsze służy dobrą radą.

Pomóżcie nam proszę pomóc Rodzicom stanąć na nogi i przywrócić nadzieję, że jeszcze kiedyś zamieszkają w swoim wymarzonym domu. Niestety dom nie był ubezpieczony, więc Rodzice nie mogą liczyć na odszkodowanie. 

Dziękujemy za każdą wpłatę, za każde udostępnienie zbiórki i za każde dobre słowo oraz za każdą pozytywną myśl wysłaną w naszą stronę.

Marlena i Hubert