Chodzić pomóż mi

Jesteśmy rodzicami  18 miesięcznej Rozalki, która urodziła się z wrodzoną wadą stóp. Obiema stopami końsko-szpotawymi. O wadzie dowiedziałam się w ciąży. Szybko zaczęłam szukać coś o tej wadzie jak się taka wadę  leczy, znalazłam stronę ponseti.pl.

I tam się przeczytałam, że dziecku zakłada się gips i co tydzień się go zmienia, każdy gips jest zakładany tak by odwieść stopę do prawidłowej pozycji, gdy stopa zaczyna już wyglądać tak jak być powinna, następuje przecięcie ścięgna Achillesa by jak najbardziej je wydłużyć następnie gips jest zakładany na 3 tyg, po zdjęciu ostatniego gipsu dziecku są zakładane specjalne buty, które dziecko nosić najpierw  23/h na dobę, przez pierwsze 3miesiace  następnie czas zostaje coraz bardziej skrócony  aż do tego momentu,że dziecku ubiera je  tylko na noc do spania. Taka szynę dziecko nosi do 5r.z

I już wiedziałam że będziemy Rozalke  leczyć u dobrego ortopedy w Poznaniu, (tam było nam najbliżej)   Rozi miała założone 11 gipsów zabieg podcięcia ścięgna Achillesa i kolejny gips na 3tygodnie. Łącznie w gipsie spędziła 14tygodni. Później noszenie szyny przez 23h na dobę, i ten czas stopniowo skracalismy.

Niestety nastąpił nawrót jednej stopy, ( stopa zaczęła chować się  z powrotem do środka) czasem tak bywa że, u niektórych dzieci tak się dzieje.. podjęliśmy leczenie że nawrót będziemy  leczyć u najlepszego ortopedy w Europie u Doz. Dr Christof Radler  w Wiedniu. Polecieliśmy na konsultacje dowiedzieć się jak będzie to wszystko wyglądało, zasada jest ta sama 2-3gipsy zmieniane co tydzień, zabieg przecięcia ścięgna Achillesa i kolejny gips na 3 tyg. 

Dziecko ma stopy tylko jedne nie możemy sobie pozwolić na eksperymenty w Polsce. 

Niestety koszty są dla nas ogromne i nie uzbieramy w tak krótkim czasie takiej sumy.

Zaczynamy 28czerwca .

Chcemy tak jak każdy rodzic, jak najlepszego startu dla naszego dziecka. Każdy rodzic pragnie, by jego dziecko mogło chodzić, biegać razem z innymi dziećmi, a bez Państwa pomocy może się to nie udać. Każda kwota ma dla Rozalki ogromne znaczenie, bo to przybliża ją do tego, że być może na swoje drugie urodziny postawi swój pierwszy samodzielny krok. A my rodzice, będziemy Wam wszystkim wdzięczni.