Jasiu Jarecki ostatnia podróż

Mój przyjaciel Janusz Jarecki zmarł nagle w czasie urlopu w Wenecji 07/02/23. 

Wszystkich ta wiadomość zaszokowała, a Rodzina pragnie jak najszybciej sprowadzić zwłoki ukochanego Jasia do kraju aby Go móc pochować w Polsce, w Krakowie.
Transport z zagranicy jest bardzo drogi i dlatego zwracam się do wszystkich o pomoc finansową oraz o jak najszersze udostępnianie zbiórki celem dotarcia do jak największej ilości osób. 

Za każdą pomoc będziemy bardzo wdzięczni!
Pomóżmy Jasiowi w zorganizowaniu jego ostatniej podróży🖤🖤🖤🖤🖤🖤🖤🖤🖤🖤🖤🖤🖤

Nazywam się Iwona Dobrowolska, znałam Jasia ponad 40 lat, poznał nas mój ś.p. brat Andrzej Püdel Bieniasz, który również był wielkim przyjacielem Jasia.

Jestem organizatorem zbiórki, na którą Rodzina Jasia wyraziła zgodę.
Dla nas wszystkich Jasiu był cudownym kompanem, wiernym przyjacielem, wzorowym ojcem, zawsze uśmiechnięty, pozytywnie nastawiony do świata, wielbiciel Włoch i podróży, zawsze piękny i młody „Lennon”, stały bywalec krakowskiego „Dymu” oraz „Oliwa Pub” gdzie organizowałam spotkania, kiedy wpadałam do Krakowa a Jasiu w wielu z nich uczestniczył.

Poniżej zamieszczam wpis o naszym nieodżałowanym Jasiu, którego autorem jest Cricoteka 

„Dziś w Wenecji, w ukochanych przez siebie Włoszech odszedł Janusz Jarecki – italianista i tłumacz, aktor, kurator, menadżer kultury i wielki przyjaciel Cricoteki, w której pracował w latach 1981–1993. Od 1989 do 1993 roku pełnił funkcję dyrektora instytucji, przeprowadzając ją przez trudny czas po śmierci Tadeusza Kantora.

W osobie Janusza Jareckiego żegnamy nie tylko wspaniałego aktora i organizatora kultury, ale także otwartego i pełnego pasji człowieka, który na stałe wpisał się w pejzaż Cricoteki – był obecny na wernisażach naszych wystaw, wielokrotnie oprowadzał po przestrzeniach instytucji przy Nadwiślańskiej i Siennej swoich zagranicznych gości, służył pomocą badaczom przygotowującym prace naukowe w Archiwum Tadeusza Kantora. Ledwie parę tygodni temu wspólnie obchodziliśmy rocznicę śmierci Tadeusza Kantora. Tej zaangażowanej i pięknej obecności bardzo nam będzie brakować.

Janusz Jarecki współpracował przy projektach teatralnych Lesława i Wacława Janickich, był także pracownikiem impresariatu Teatru Groteska oraz Narodowego Starego Teatru w Krakowie. Wspólnie z zespołem Teatru Cricot 2 występował w spektaklach Tadeusza Kantora: „Umarłej klasie” [Żołnierz z I Wojny Światowej (1983)], „Wielopolu, Wielopolu” [Rekrut (1987)], „Niech sczezną artyści” [Generał (1985)], „Nigdy tu już nie powrócę” [Pancerny Wiolinista, Ten Poważny Pan (1988)] oraz „Dziś są moje urodziny” [Ambalaż, Człowiek Władzy (1991)]. Był kuratorem wielu wystaw poświęconych twórczości Tadeusza Kantora, między innymi: „Tadeusz Kantor, rysunki do spektaklu Dziś są moje urodziny“ [Orlean (1992)], Wystawy EXPO „Tadeusz Kantor“ [Sewilla (1992)] czy ekspozycji „Teatr Śmierci Tadeusza Kantora w fotografiach Maurizio Buscarino“, którą pokazał wielokrotnie w Appiano, Berlinie i Wrocławiu. W 2019 roku w Cricotece był komisarzem wystawy „Maurizio Buscarino. Komedianci”.”
Fot. Korta Studio