Rehabilitacja Angeliki

                                                      Walka o drugie, lepsze życie.

O tym, że Angelika będzie musiała przejść kolejną operację serca, wiedzieliśmy od dawna. Kiedy w końcu wyznaczono termin, czuliśmy ogromny strach, ale jednocześnie wierzyliśmy, że wszystko się uda, że nowa zastawka wystarczy na kilka kolejnych lat. Nikt z nas nie był przygotowany na to, co miało nadejść dwa dni po udanej operacji.

Byliśmy właśnie w drodze do kliniki, kiedy zadzwonił telefon. To co wtedy usłyszeliśmy sprawiło, że zamarliśmy. Angelikę w stanie krytycznym przewieziono do innego szpitala. Zanim dotarliśmy na miejsce, operacja już trwała. Pękła bomba w jej głowie - tętniak, o którego istnieniu nie wiedzieliśmy. Nie byliśmy w stanie zrozumieć, jak to możliwe, przecież wymiana zastawki się udała. Jeszcze dzień wcześniej z nami rozmawiała, śmiała się, a teraz musi walczyć o życie.

Angelika spędziła w śpiączce farmakologicznej trzy tygodnie. Lekarze nie dawali jej szans. Mieliśmy przygotować się na to, że już nigdy nie będzie tą samą osobą, że nie odzyska sprawności. Jednak Angelika walczyła. Pokazała jaka jest silna i jak bardzo chce żyć.

Po kilkumiesięcznym pobycie na oddziale intensywnej terapii, Angelika wróciła do domu. Przez to co się stało nie mówi, nie chodzi i wymaga całodobowej opieki. Wszystkiego musi się nauczyć od nowa.

Mimo, że na każdym kroku słyszeliśmy, że ćwiczenia nie przywrócą Angelice sprawności, nie chcieliśmy się poddać. Rozpoczęliśmy rehabilitację. W końcu intensywne ćwiczenia zaczęły przynosić efekty. Niestety przez brak odpowiedniej rehabilitacji od samego początku choroby, doszło do przykurczy ścięgien. Angelika przeszła już dwie operacje przedłużenia ścięgien Achillesa. ma jej to pomóc w stawianiu "nowych" pierwszych kroków. Przed nią jeszcze  jedna operacja, zamknięcie czaszki.

Każdego dnia odwiedzają ją rehabilitantki, a dwa razy w tygodniu logopeda. Mimo tak ogromnego spustoszenia w jej głowie, Angelika pamięta wszystko i każdego, kogo kiedykolwiek spotkała na swojej drodze. najbardziej smuci ją to, że nie może mówić. Porozumiewamy się z nią za pomocą planszy z literami.

Nie jeden z nas już dawno by się załamał, ale nie ona. Angela ciągle się uśmiecha, choć miewa i gorsze dni, kiedy to zadaje nam pytania "Dlaczego to mnie spotkało?", "Kiedy będę mówić?". Przed nią jeszcze długa droga do odzyskania sprawności, ale wierzymy, że da radę. już nie raz pokazała nam swoją wolę walki. Od kilku dni stawia swoje pierwsze samodzielne kroki, a to ogromny sukces.

Rehabilitacje, leki, potrzebny sprzęt i wizyty u lekarzy pochłaniają każdy grosz. Dlatego prosimy was o pomoc. Mamy nadzieję, że dzięki waszemu wsparciu Angelika o własnych siłach pójdzie kiedyś na spacer, znowu z nami porozmawia czy zatańczy na własnym weselu. Jest młoda i całe życie przed nią. Pragniemy, aby jej życie było jak dawniej, pełne przyjaciół i radości. teraz niestety usłane jest cierpieniem i ciągłą walką o sprawność.

Prosimy, pomóżcie angelice zawalczyć o lepsze, drugie życie.