Remo nasz ,,Superbohater

Czesc:) jak zaczac od czego zaczac...to chyba bardzo trudne i skomplikowane..wiec zaczne od konkretow:)

Jestem Agnieszka. Mama trojki dzieciaczkow. Remo to moj Synus , NASZ Superbohater.. Ma 4 lata , siostre blizniaczke Alessie i starsza siostre Letizie. Do naszej rodzinki nalezy tez moj Maz i Tato Rema Sergej.

Remo cierpi na czterokonczynowe spastyczne dzieciece porazenie mozgowe ktore niestety bardzo pozno zostalo zdiagnozowane (2lata temu). Od tej pory nasze zycie wywrocilo sie do gory nogami i skupia sie na codzienniej rehabilitacji Rema.   

Wlasnie pomalu podsumowujemy ten rok, ktory pokazal nam ze nie ma rzeczy niemozliwych....Ja i Remo spedzilismy 12tygodni poza domem beda w szpitalach klinikach... 

I tu dziekujemy za wsparcie naszej rodziny przyjaciol i wszystkich bliskich, ktorzy nam w tym pomogli. Cala nasza rodzina mieszka daleko od nas i jest to nielada wyzwanie organizacyjnie cokolwiek zaplanowac i zrealizowac. Ale sie udalo... Dochodzimy do konca roku widzac jak zmudna codzienna rehabilitacja przynosi efekty. 

Remo zaczal mowic....co ulatwilo nam codziennosc... funkcjonowanie... Nie raz slyszelismy ze nie bedzie mowil... a mowi... i to jak... 

Remo na chwile obecna nie chodzi samodzielnie. Raczkowanie to jego,, swobodna '' metoda przemieszczania. Robi swoje pierwsze kroki przy chodziku rehabilitacyjnym w ortezach.

Na co zbieramy? 

Dokladnie na plyte wibracyjna Galileo.   

W 2017 zaraz po uslyszeniu diagnozy... pierwszych lzach zaczelam dzialac...szukac...i probowac wszystkich mozliwsci dla mojego syna... i tak to wyglada do dzis. Zostalismy zakwalifikowani do programu ,, Postawic na nogi,, w Kolonii w Niemczech. Na termin pierwszego 2tyg pobytu czekalismy 1,5roku. 

Przez dwa tyg. codzienniej intensywnej kilkugodzinnej rehabilitacji i wspolnego uczenia sie wykonywania cwiczen pod okiem teraupetow --> moglismy zaczac cwiczenia w domu. Klinika w Niemczech wypozyczyla nam na okres 6 miesiecy plyte wibracyjna.  Dobrala odpowiednie cwiczenia ktore moglismy wykonywac. Cwiczenia mialy na celu rozluzniac spastyke ale i budowac miesnie... cwiczyc rownowage bo to ona da nam szanse chodzic.. 

Takich list A 4 zrealizowalismy dwie sztuki. 

Codzinnie sumiennie robilismy nasze 6 cwiczen, ktore kazde trwa 3 min. 

Po pierwszych trzech miesiacach odwiedzilismy klinike by moc zrobic pierwsze pomiary i podyskutowac o pierwszym etapie. Wyniki byly bardzo dobre. 

Udalo nam sie wszystkie cwiczenia zaostrzyc, zreyzgnowac z drabinki i nawet wykonac jedno z cwiczen praktycznie samodzielnie . 

Po kolejnych trzech miesiach i kolejnych testach emocje byly ogromne. 

Z jednej strony bylismy bardzo zadowoleni z wynikow... Remo mogl przejsc samodzielnie podwojna droge w porownaniu do rozpoczecia cwiczen. 

Lezka krecila sie w oku gdy okazalo sie ze z 22m mamy 44... 

Ze juz z 18kg wagi 13kg przejmuje na wlasne nogi... Dla zdrowego czlowieczka do nic...dla Rema to Mount Everest...

Nauczylismy sie rowniez jezdzic na trojkolowym rowerze.

18 listopada musielismy rozstac sie plyta... 

i niestety krotko bo zaledwie 3tyg widzimy jak nasza ciezka praca idzie na marne...

Spastyka atakuje znow strasznie...Teraz juz kazdy krok to pomalu wyzwanie..

Skurcze...bole w nogach...przerywane noce..placz i zrzygatanie zebami... co dalej...

Nie mozemy spoczac na laurach i patrzec jak z dnia na dzien... jest gorzej... i wizja poruszania sie w wozku inwalidzkim moze stac sie nasza jedyna mozliwoscia poruszania.

Walczymy Walczymy o samodzielnosc naszego Superbohatera.

Dlatego zwracam sie do Was... do wszystkich ktorzy mnie znaja...i Waszych znajomych ...znajomych znajomych...Rodziny Przyjaciol.. o kazda zlotowke...cent...

zeby w ramach prezentu pod Choinke postawic i zrealizowac marzenie.....

posiadania takiej plyty w domu...ktora jest podstawa i punktem wyjsciowym do dalszej walki...

by oprocz terapii poza domem, moc rowniez dalej ciwczyc kazdego dnia w domu ze sprzetem ktory na chwile obecna jest nam potrzebny... 

Pomoz jesli mozesz a My zwlaszcza REMO bedziemy bedziemy Ci strasznie wdzieczni....

On juz wie i zdaje sobie sprawe jak dluga przed nim droga...

Droga do samodzielnosci...

Badz jej czescia i spelnieniem marzen...

Bardzo Ci za to dziekujemy