Sonia prosi o wsparcie...

Oczy są zwierciadłem duszy. Wygląda na to, że ONA ma bardzo starą duszę... Kiedyś musiała być pięknym, wzbudzającym powszechny zachwyt psem. Dziś jest wychudzona, wystraszona i przygnieciona życiowymi doświadczeniami. Ma już osiem lat. To zbyt dużo, aby znaleźć dom. W kolejce do dobrego domu, czekają przecież młodsi, ładniejsi, bez zbędnego bagażu doświadczeń.
W jej oczach dostrzegliśmy to, co zobaczyliśmy w oczach Kassi [*]. Tak bardzo ją przypomina, są do siebie podobne. Od śmierci Kassi do Przystani dołączyło wiele psów, ale żaden nie wypełnił pustego miejsca po niej… Ona ma to samo spojrzenie, co Kassi, takie znajome…Ona mieszkała w ogromnym schronisku, setki kilometrów od nas. Nie radziła tam sobie. Z każdym dniem, coraz bardziej pogrążała się w swoim świecie… To był ostatni moment, aby dać jej dom, aby mogła spróbować innego życia, aby nie odcięła się całkowicie od świata zewnętrznego. Nie ma się co dziwić. Wiele psów tak reaguje na życie w schronisku. Tam gdzie trzeba siły, chęci i pewności siebie starsze, łagodne psy nie radzą sobie. Przyjechała do nas. Odpoczywa po długiej podróży. Jadła szybko, jakby się bała, że ktoś jej zabierze… kiedy zjadła to zasnęła głęboko. Jakby odsypiała nie tylko męczącą podróż… ale też cierpienie, strach i cały stres, który jej towarzyszył przez ostatnie lata. Jest bardzo słabiutka, zrobi kilka kroków i odpoczywa. Przyjechała do nas z drugą, niepełnosprawną sunią. Są dla siebie wszystkim. Nie można ich rozdzielać, bo jedna wyje za drugą. Mają tylko siebie. Na wspólnym spacerze, sunia zaczęła się uśmiechać. Mamy nadzieję, że już wie, już czuje, że od dziś zaczęło się dla niej nowe życie.
Potrzebujemy dla niej kilku rzeczy, potrzebuje też grosza na wizytę u weterynarza. Bardzo prosimy o pomoc.