Zatrzymać chorobę mojego taty

Szanowni Państwo,

Mam na imię Ewelina. Trudno było mi się zebrać, aby utworzyć tą zbiórkę. Nigdy wcześniej nie prosiłam nikogo o pomoc. Jednak życie pisze przeróżne scenariusze, nawet te najgorsze.

Z początkiem marca 2020 roku, w dniu moich urodzin, poznałam wynik badania patomorfologicznego mojego taty, a mianowicie drobnokomórkowy nowotwór oskrzela i płuca. Jest to złośliwy i nieoperacyjny nowotwór.

Choroba mojego taty rozpoczęła się w styczniu bieżącego roku od na pozór niegroźnego przeziębienia i uporczywego kaszlu, które w ciągu trzech tygodni tak bardzo go osłabiło, że nie był w stanie wejść po schodach na trzecie piętro. Po tym czasie lekarz rodzinny zlecił RTG klatki piersiowej, które wykazało obustronne zapalenie płuc i wodę w płucach. Tata otrzymał pilne skierowanie do szpitala, a tam wykonano tomografię klatki piersiowej. Wynik badania ujawnił guz o wymiarach 47x40 mm z naciekiem na rozgałęzienia tętnicy płucnej. Po pobraniu wycinka z płuca i wykonaniu badania patomorfologicznego okazało się, że to drobnokomórkowy rak płuca ([ICD10] C34.9) – jest to bardzo agresywny typ nowotworu złośliwego. Tata został zakwalifikowany do „szybkiej terapii onkologicznej”. Pod koniec marca otrzymał pierwszą chemię – cisplatynę i etopozyd. W sumie miał 4 cykle chemioterapii, które zakończył w czerwcu. Następnie w sierpniu został zakwalifikowany do radykalnej radioterapii – 30 frakcji napromieniania płuca prawego i zajętych węzłów chłonnych. Przeprowadzono również 10 frakcji napromieniania mózgowia. Z początkiem września zakończono leczenie tzw. pierwszej linii. Teraz przed nami 2 miesiące czekania w niepewności na pierwsze badania kontrolne. Niestety pomimo początkowo dużej wrażliwości na leczenie, choroba ze względu na swój agresywny charakter bardzo często nawraca dając przerzuty do wielu narządów, m.in. wątroby czy mózgu.

Statystyki są nieuniknione, a ja nie chcę czekać na najgorsze. Lekarz onkolog odmówił nam wszczęcia procedury, która mogłaby zakwalifikować tatę do leczenia immunoterapią, np. Atezoluzimabem. To bardzo podcięło nam skrzydła. Okres chemioterapii i radioterapii był bardzo trudny dla taty. Duże osłabienie, w między czasie złe wyniki badania krwi, które odwlekały podanie kolejnej chemii. Ten etap tata ma już za sobą. Organizm powoli wraca do sił. Bardzo zależy nam, żeby jak najdłużej utrzymać te efekty. W tym wielotorowym wsparciu organizmu może pomóc nam terapia olejami z konopi siewnych. Badania publikowane w czasopismach naukowych (baza PubMed) pokazują, że to działa, wpływa na zahamowanie wzrostu komórek nowotworowych.

Postanowiłam sobie, że zawalczę o zdrowie taty. Dla mojego brata Darka, który jest dzieckiem niepełnosprawnym, ma zespół Downa i poważną wadę wzroku, nasz tata jest całym światem. Dla mojego brata ten okres leczenia taty i wyłączenia go z codziennych przyziemnych czynności był niezwykle emocjonalny, ale w tym negatywnym znaczeniu. Był przygnębiony i często płakał. Nie rozumiał sytuacji. Chcę to zmienić dla mojego brata, dla mojej mamy. Pragnę by tata był z nami, jak najdłużej.

Niestety leczenie olejami z konopi siewnych przekracza możliwości finansowe mojej rodziny. Po wstępnej konsultacji powinniśmy przeprowadzić 5-miesięczną kurację. Z uwagi na dużą agresywność nowotworu, dawki muszą być duże. Zwracam się do Państwa o pomoc w walce z tym nowotworem. Sami nie damy rady.