Klej na złamane skrzydła.

Przyjaciele! To ja, Adi.

Jestem już zdrowy.

Brakuje tylko kleju do złamanych skrzydeł.

Co było kiedyś?

Dekadę lub dłużej chodziłem po Łodzi nałogowo pijąc alko niemal każdego dnia.

Stare, łódzkie "gastro" może mnie pamiętać z różnych miejsc w których dłużej lub krócej pracowałem jako kelner.

Równia pochyła trwała od 2009-go. 

Mając 24 lata i głowę w chmurach zacząłem marzyć o swojej restauracji.

Trafiłem na sieć franczyzową. Wybór był prosty.

Chciałem uczyć się prowadzić swoją restaurację od rekinów biznesu i ekspertów w branży.

Gdzie popełniłem błąd?

Nigdy nie wiemy czy ludzie na których trafiamy są tymi za których się podają. 

Życie zweryfikowało mój brak doświadczenia, oraz intencje osób, które miałem wtedy wokół siebie.

W niewiele ponad rok po otwarciu knajpy stałem się niewypłacalnym dłużnikiem z obciążeniami na setki tysięcy. Naciągnięty do granic. 

Później 10 lat picia, pracy za najniższą albo na czarno, depresja, szpital i w końcu terapia.

Zostali najbliźsi i dzięki nim to dźwignąłem. 

Co jest teraz?

 „Daj człowiekowi rybę, a nakarmisz go tylko raz. Naucz go łowić ryby, a będzie się karmił przez całe życie”

Moją "wędkę" zapewne widziałeś na ostatniej imprezie kiedy strzelała ci fotkę:) Dostałem ją z "nowym życiem" po odejściu od picia.

Chcę jeszcze tylko kiedyś być wolny od długów.

To nie jest zrzutka na spłatę moich zobowiązań

Zbieram na rozwój tego co mam.

Na rozkręcenie mojej "wędki" tak, żebym mógł odpracować deficyty.

Pieniądze ze zrzutki przeznaczę na:

- stronę internetową- aby więcej ludzi mogło się dowiedzieć o tym czym się zajmuję

- reklamę w sieci- aby zdobywać klientów

- naprawę kombi vana- sprzęt waży 90kg, sprawny samochód to bezwzględne must have

- opłacenie przynajmniej na 2-3  miesiące garażu- żeby "wędka" nie została skradziona lub zniszczona (na razie przechowuję ją w zepsutym vanie)

Przyjacielu! Pomagasz mi sklejać złamane skrzydła. 

Bardzo Ci za to dziękuję,  Adrian.